'Geloof moet gevoed worden'
Vandaag is Annelies te gast bij Lieve Torrekens in Eichem. Lieve is 61 jaar, getrouwd met Luc De Backer, heeft drie zonen, één dochter en is oma-plus. Vele jaren zette ze zich in als leerkracht, waarvan de laatste 25 jaar als zorgleerkracht in de Vrije Basisschool van Aspelare. Kinderen zijn haar grootste liefde, maar daarnaast houdt ze ook veel van schrijven, lezen, muziek en kunst. Lieve is lid van verschillende christelijke organisaties, reeds meer dan 40 jaar lector (o.a.in de kerk van Aspelare) en van kindsbeen af koorlid van het Sint-Gertrudiskoor in Appelterre.
Wat betekent voor jou het 'Onze Vader'?
'In dit gebed ontvangen van Jezus zelf, mag ik God als Vader aanspreken: een Vader die me beschermt, me steeds nieuwe kansen geeft, me onvoorwaardelijk graag ziet en me altijd de weg toont die ik moet volgen. Als christen wil ik dit gebed in de praktijk brengen. Zo was het bijvoorbeeld een bewuste keuze om te werken in een katholieke school. Ik wilde de mogelijkheid hebben om in alles wat ik deed de boodschap van Jezus uit te dragen. Ik hoop dat de zaadjes die ik rondstrooide op termijn vruchten mogen dragen.God ervaar ik vooral in mensen: een woord dat iemand zegt op het goede moment of een schouderklopje dat ik net nodig had.
De relatie met God is voor mij vergelijkbaar met een liefdesrelatie.
Liefhebben is een werkwoord en het wil dus zeggen dat ik soms inspanningen moet doen. Regelmatig vragen mensen mij: Waarom ga jij naar de mis? Geloof moet gevoed worden! Luisteren naar het woord van God ervaar ik steeds als een krachtbron. Ook de homilie van de priester kan een échte inspiratiebron zijn. Het zit hem soms in één bepaalde zin, maar die zin kan voldoende zijn om me gesteund te voelen. In lief en leed kan ik steeds op God terugvallen: in lief voel ik dankbaarheid, in leed voel ik troost. God heeft me altijd kracht gegeven, niet alleen om de zorgen van mijn gezin te dragen, maar ook om als zorgleerkracht de kinderen, de ouders, grootouders en collega’s te helpen. Telkens als ik een gesprek moest aangaan, bad ik:
'Heer, geef me de kracht om goed te luisteren en leg me de juiste woorden in de mond'.
Bij welke zin sta je het meeste stil en waarom?
'Ik hecht veel waarde aan de zin: En vergeef ons onze schulden zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren.
Het is zo belangrijk om fouten te kunnen toegeven en te kunnen zeggen: Sorry, het spijt me.
Als anderen dat willen aanvaarden, geeft dat een warm en goed gevoel. Als ik mijn medemens kan vergeven, zal God ook over mijn fouten de spons vegen. Ik vond het als zorgleerkracht op school heel belangrijk dat de kinderen op een gezonde wijze met conflicten leerden omgaan. Eerst gaf ik hun de kans om de problemen zelf op te lossen. Als dat niet lukte, bood ik elk van de partijen een luisterend oor aan, om dan in een derde fase er samen over te praten en er uit te komen. Als ze daarna mekaar oprecht konden aankijken en de hand schudden, gaf dit een warm gevoel. Zich leren openstellen voor de andere en het stimuleren van het empathisch vermogen spelen hierin een belangrijke rol. Wat een futiliteit lijkt voor de ene, kan een ramp betekenen voor de andere. Samen, in alle respect voor het anders zijn van elkaar, naar oplossingen leren zoeken, is cruciaal. Enkel zo kunnen we meebouwen aan wereldvrede.'
Ik maak me tegenwoordig écht zorgen over de moderne sociale media, die zo vaak verkeerd gebruikt worden.
Als ik iets zeg met een glimlach of ik zeg hetzelfde met een strak gezicht, dan kan dat iets heel anders betekenen. Die nuances kan ik niet leggen in een gsm- of Facebookbericht. Boodschappen worden al te vaak verkeerd begrepen, met soms zware gevolgen. Doordat zoveel mensen verslaafd zijn aan hun gsm gaat het normale sociale leven verloren. Ook voor kinderen passeren er veel leerkansen op sociaal vlak als ze té veel en té vlug met sociale media bezig zijn. Op dode momenten ontstaan vaak spontane gesprekken en creatieve ideeën. Die zijn zό waardevol.'
Jezus spreekt God aan als Abba Vader. Als je bidt, hoe doe je dat dan? Hoe spreek je God aan of voor wie of wat bid je?
'Ofwel zeg ik Lieve Vader ofwel Heer. Maar nog vaker bid ik op voorspraak van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. De devotie tot Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes heb ik van thuis uit meegekregen, vooral van onze pa, voor wie Lourdes zijn tweede thuis was. Toen ik een aantal jaar geleden - na 20 jaar daar niet geweest te zijn - opnieuw op bedevaart naar Lourdes ging, was het weer thuiskomen. Ik voelde me goed ondanks het vele leed dat ik daar zag. In het hotel hadden we toevallig een kamer tussen een groep gehandicapte jongeren en hun jonge begeleiding. Het geduld en de liefde waarmee die jongeren met de mentaal en fysiek gehandicapte personen omgingen, trof me diep en was onwaarschijnlijk. Bovendien viel het me op dat er veel jongeren in Lourdes aanwezig waren. Ook deed het me deze zomer deugd te zien dat er een groep jongeren mee eucharistie kwam vieren in Appelterre tijdens hun kamp in het Chiropakske.
Als ik bid, bid ik niet alleen voor al mijn dierbaren, maar voor alle mensen die het moeilijk hebben.
Dit omvat problemen met de gezondheid, verdriet, psychische problemen. Aangezien ik een groot hart heb voor kinderen, bid ik vaak voor hen: voor de kinderen op school in Aspelare en alle kinderen die moeten leven in moeilijke omstandigheden, voor collega’s, ouders, grootouders en allen die werkzaam zijn met jongeren. Hun inzet voor de jeugd is zo belangrijk.
Jongeren zijn onze toekomst.
Ook voor de vele vrijwilligers, mensen die anderen in nood helpen, bid ik regelmatig. En wat ik zeker niet vergeet, is bidden voor het reilen en zeilen van onze Nieuwe Parochie, opdat iedereen die hierbij betrokken is met geduld en respect het goede nastreeft. Aan geduld en respect hecht ik veel waarde. Ook steeds op zoek gaan naar het goede in elke mens vind ik belangrijk. Gebed kan ons echt helpen om een beter mens te worden en onze kleine scherpe kantjes af te ronden.'
Is er naast het 'Onze Vader' een gebed dat je sterk aanspreekt en dat je wil delen?
'Voor mij is zingen dubbel bidden. Daarom ben ik graag lid van het St.-Gertrudiskoor van Appelterre dat ook samen met het koor van Eichem de maandelijkse vieringen in ons prachtig gerestaureerde Sint-Martinuskerkje te Eichem - voor mij het mooiste kerkje uit de omgeving - opluistert. Bovendien zing ik graag mee met het gelegenheidskoor van de Nieuwe Parochie Ninove. Er zijn zoveel prachtige liedteksten die zo mooi getuigen van ons geloof. Als ik ’s nachts wakker lig en het lukt niet om te slapen, dan helpt het me om in mijn hoofd een kerklied te zingen. Zo vind ik terug rust. In mijn gedachten creëer ik zelf ook veel gebeden en zo’n gebed dat ik altijd bid voor ik opsta, wil ik graag delen:
Dank Heer
voor al het mooie,
voor elke nieuwe dag,
voor mijn gezin, familie
en allen die een bijzonder
plaatsje innemen
heel diep in mijn hart.
Geef me oren
die goed kunnen luisterenen
ogen om de noden
van mijn medemens te zien.
Geef me de gave
van het woord
om anderen moed in te spreken.
Geef me sterke schouders
om alle zorgen
te kunnen dragen
Helpende handen
voor wie mij nodig heeft.
Geef mij voeten
die Jouw spoor volgen,
ook al is die weg soms hard.
Geef mij boven alles
een groot hart
om allen die mij omringen
heel graag te zien!
Geef me de moed en de kracht
om een stukje
van Jouw Liefde uit te dragen
en een lichtje te zijn
voor iedereen.
Bedankt, Heer,
om even naar mij te luisteren.
Lieve
Ontdek ook de andere getuigenissen over het Onze Vader.
