Ter gelegenheid van de honderdvijftigste verjaardag van de heiligverklaring van Jacob Lacops deze beschouwing
Jacob is een toonbeeld van de zoekende mens die zoekt naar waarheid en diepte, maar die moeite heeft om zich in te passen in een traditie die reeds zoveel voor hem heeft samengebracht. Na een zoektocht komt hij thuis in het geloof dat hem was overgeleverd: zijn we niet vandaag allemaal zo een beetje Jacob Lacops. Hoe velen zoeken heil in andere wegen terwijl ze hun eigen geloofstraditie met moeite kennen?
Hij is iemand die door studie tracht tot levensantwoorden te komen, maar uiteindelijk ontdekt dat het er op aan komt om zich in alle overgave aan de Heer te geven en te begrijpen dat het mysterie van het leven hem overstijgt. Hij ontdekt dat er meer is in de werkelijkheid dan hij hier en nu kan vaststellen en zien. Kan dat onze ontdekking zijn?
Jacob is een gewone Oudenaardse jongen, iemand van bij ons, iemand van toen en van nu, maar die door echtheid en zijn ontvankelijkheid uitgroeit tot iemand waarvan het getuigenis velen raakt.
Door zijn stevig geworteld geloof, door zijn gedegen innerlijkheid is hij op dertig jaar iemand geworden die niet van zijn stuk te brengen is. Een standvastig iemand! Niets kan hem deren, hij kreeg herhaaldelijk de kans tijdens het proces om alles af te zweren, om zijn hachje met leugens te redden. Dat was echter aan hem niet besteed. Zijn Heer was zijn kracht, zijn leven en zijn redding: daar konden ze hem niet van af brengen. Zijn toekomst was de Heer!
Het lijden dat hij de laatste dagen voor zijn dood moest ondergaan was immens: net als zijn Heer Jezus werd hij bespot, bespuwd en geslagen. De vindingrijkheid van de mens die kwaad wil berokkenen is mateloos. Wellicht was zijn dood een bevrijding van het lijden. Zijn getuigenis deed iedereen stil worden.
Deze mooie en beloftevolle jongeman met zijn korte leven en zijn sterk geloof is als een glasraam: een glasraam waarvan de kleuren en de betekenis oplicht wanneer Gods licht erdoor schijnt. Zijn keuzes zijn maar te verstaan tegen de achtergrond van een liefde voor God en de naaste en vanuit het besef dat in Gods licht alles anders wordt..
Heiligen maken duidelijk dat ook aan ons de opdracht geven wordt: wordt wie je bent met de steun van Gods kracht en ontdek de diepe vreugde. Jacob Lacops leert ons dat heilig zijn en heilig worden voor de Heer iets is voor elke gelovige. Voor een jongen uit de Broodstraat in 1550 en voor de christen die vandaag in Oudenaarde woont.
Dankgebed
God, onze Vader, Wij zijn U dankbaar voor het getuigenis van heilige mensen zoals Jacob Lacops. Met bewondering mediteren wij over zijn bijzondere leven dat startte als gewone Oudenaardse jongen en eindigde als grote martelaar in Gorcum. Vanuit zijn jeugdig enthousiasme en zijn eerlijk zoekende geest vond hij de weg naar U in woord en sacrament. Uw adem kwam in hem tot leven, Uw bezieling schonk hem kracht, standvastigheid en trouw. U was zijn sterkte. Mocht zijn levensgetuigenis vandaag jonge mensen aansporen om in deze verwarrende tijd een pad van hoop te vinden dat leidt tot de ontdekking van uw aanwezigheid door Christus, onze Heer. Amen.
150e verjaardag van de heiligverklaring van de heilige Jacob Lacops (Oudenaarde 1541-Gorcum 9 juli 1572) Zalig verklaard door paus Clemens X op 14november 1675 Heilig verklaard door paus Pius IX op 29 juni 1867
Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.