Afgelopen zaterdag 5 mei was het de eerste communieviering van mijn broertje Samuël. Op het einde van de viering waren we allemaal welkom op de speelplaats van de school voor de receptie. Maar eerst moesten we wachten tot wanneer alle ballonnen van de kinderen gelanceerd waren. Elke eerstecommunicant kreeg een ballon met daarop een tekstje en de adresgegevens in de hoop dat de persoon die het tekstje vindt een lief woordje terugstuurt naar het vermelde adres.
Toen ik mijn broertje naar de lucht zag turen, moest ik haast spontaan denken aan de leerlingen die getuige waren van Jezus’ hemelvaart. Hun aandacht moet ook geheel en al gefocust geweest zijn op Jezus die voor hun ogen werd omhoog geheven. We hoorden in de eerste lezing hoe een wolk Jezus onttrok aan hun ogen. Beetje bij beetje verdween Jezus uit hun gezichtsveld. Hun wereld stond even stil. Ze bleven Hem gespannen nastaren, alsof wat er zich rondom hen afspeelde niet langer van tel was. En plotseling verschenen er opeens twee mannen in witte gewaden. Het gaat hier om dezelfde mannen die aan Maria Magdalena waren verschenen wanneer zij het graf van Jezus leeg aantrof. Opnieuw wijzen die twee mannen op de verantwoordelijkheid die we als christenen hebben: niet doelloos naar de hemel staren, passief wachten op Jezus’ wederkomst zonder zelf de handen uit de mouwen te steken. Gedurende veertig dagen heeft Jezus met zijn leerlingen gesproken over het Rijk Gods, de heerschappij van Gods liefde in de wereld en in onze harten. Nu moeten ze erop uittrekken over heel de wereld en het evangelie verkondigen in woord en daad aan heel de schepping.
Maar hoe kunnen we slagen in deze opdracht die Jezus ook aan ons toevertrouwt? Wat moeten we doen, wat moeten we zeggen? Jezus mag dan wel teruggekeerd zijn naar de Vader, maar dat wil niet zeggen dat hij ons moederziel alleen achterlaat. Alvorens Hij opstijgt naar de hemel, doet Hij nog een laatste belofte: over enkele dagen zullen zijn leerlingen worden gedoopt met de heilige Geest. Dit vieren we op het hoogfeest van Pinksteren. Het is de heilige Geest die ons de woorden zal ingeven om te getuigen over ons geloof in woord en daad. We hoorden het zonet in het evangelie: “De leerlingen trokken uit om overal te prediken, en de Heer werkte met hen mee en schonk kracht aan hun woord door de tekenen die het vergezelden”.
Beste broeders en zusters, in het begin van mijn homilie vertelde ik hoe aandachtig mijn broertje naar zijn ballon keek toen die opsteeg naar de hemel. Maar van zodra de ballon uit het gezichtsveld was verdwenen had hij opnieuw oog voor de wereld om hem heen. En daarmee bedoel ik niet enkel de fruitsap en de chipjes die op tafel stonden! Ook wij moeten oog hebben voor de wereld om ons heen en net als Jezus in woord en daad getuigen van de komst van Gods Rijk van liefde en vrede. Amen.
