Zo'n nieuw catechesejaar heeft iets weg van een eerste schooldag. Zes meisjes en jongens die vorig jaar sterretjes waren en zeven communicanten die nu hun tweede jaar catechese volgen gaan een gans jaar op weg om God beter te leren kennen en te leren hoe we kunnen leven als een christen.
Nieuwe catechisten, nieuwe kinderen in de catechese die van verschillende scholen komen en dus elkaar ook niet allemaal kennen. Iedereen leek wat onwennig in het begin. Tijd voor de kennismaking dus. Omdat het verhaal van Jona centraal stond tijdens de catechese kregen de communicanten een tekening van een vis. Daarop mochten ze zichzelf voorstellen: wie zijn ze, hebben ze broers of zussen, naar welke school gaan ze, wat is hun lievelingskleur, wat zijn hun hobby's... zaken waarover ze graag vertellen. Daarmee was het ijs gebroken.
Het verhaal van Jona die geroepen wordt door God om naar Nineve te gaan, spreekt de kinderen wel aan. De meeste kinderen hadden het verhaal wel al gehoord. Toch zit er in het verhaal meer dan wat het op het eerste gezicht lijkt. Jona gaat eerst niet naar Nineve zoals God vraagt. Waarom niet? Waarom daarna wel? Herkennen wij ons in het verhaal?
Ook wij worden door God geroepen. Wat is ons antwoord?
Voor de eerstejaars communicanten was het tijd om hun antwoord te geven. Willen zij tot die grote vriendengroep van Jezus behoren? Zij mochten het antwoord geven tijdens de viering die volgde op de catechese.
Tot slot zongen we een lied waar iedereen vrolijk door werd: Jubilate Deo. En, zingen doen de communicanten graag. Goed om weten !
Mariette, pastor
