Avent is wennen aan het wachten,
de milde stilte,
’t verkrampte leven laten verzachten,
de gewonde hoop
nog een avondstrofe horen zingen
en het geweld van ’t koortsig ongeduld bedwingen.
Advent is wennen aan het verwachten,
de kleinen die komen hoger dan jezelf achten,
het huis en het hart keren tot waarachtig onthaal,
de tafel dekken,
luisteren naar hun ongeacht verhaal.
Advent is wennen aan het waken,
aan lollige weelde en weetjes verzaken,
blij verwijlen bij Gods woorden die beklijven,
bidden om in nacht van bekoring staande te blijven.
Advent is wennen aan ’t ontwakend weten:
niet tevergeefs heeft God ons het wachten toegemeten,
altijd is Hij Zijn woord trouw gebleven.
Hij komt als een kind, als morgendauw ons gegeven.
Mgr. E. Laridon
