Een groot deel van de fascinatie voor de figuur van Jezus wordt veroorzaakt door het feit dat hij zo ongrijpbaar is. Dit merk ik ook zeer goed in de lezingen over de verrijzenis. De boodschap van Pasen gaat altijd gepaard met een zekere behoedzaamheid, voorzichtigheid. Is het ook: met aarzeling?
Als Pasen betekent: er is leven voorbij de doodsheid, dan kan je in deze Corona-tijden ook gemakkelijk het gevoel overvallen: is dat wel zo? Bij alles wat er gebeurt, bij wat je zelf in het leven te verwerken krijgt, bij al die mensen die we onderweg al zijn kwijtgeraakt, bij dat wat voorgoed voorbij is, verleden tijd. Klopt het wel? Is het niet een mooie droom, een illusie, die misschien troost geeft, maar hoe echt is dat? Kan dat wel? Kan ik dat wel geloven?
‘Kan niet’ ligt op het kerkhof en ‘wil niet’ ligt er naast. Zo simpel is het uiteindelijk. Geloven in Pasen is nooit vanzelfsprekend. Ook bij mij moet het paasgeloof altijd weer opnieuw mijn eigen aarzeling en onmogelijkheid, veroveren. Ik wil het ook geloven. Dat lees ik ook in de evangelieverhalen zelf bij de twijfel van Tomas en de aarzeling bij de leerlingen. Dat maakt die verhalen ook zo levensecht, herkenbaar en daardoor overtuigend.
De boodschap van Pasen is niet opdringerig of triomfalistisch. Pasen is teer en kwetsbaar. Omdat het een geheim is. Omdat het afhangt van of ik het geloof… wil. Niet kunnen, want dat kan niemand, maar willen.
Jullie kennen misschien het verschil tussen een raadsel en een geheim? Dat vertelde ik in eerdere paaspreken. Raadsels kunnen opgelost worden. Geheimen worden je geopenbaard. Een raadsel dat opgelost is, is geen raadsel meer. Maar een geheim dat geopenbaard wordt, blijft een geheim en wordt misschien zelfs wel groter.
Welnu, Pasen is een geheim. Het wordt uit de stilte geboren. Het is opvallend dat de Verrezene geen uitvoerige interviews of livestreams geeft, geen uitgebreide uitleg. Pasen openbaart zich in de stille eenvoud van brood en vis. In de stilte van de ochtend. De stilte van een nieuwe dag… als de schepping ontwaakt, als alles nog mogelijk is. Daarom is het stille Paasfeest van 2020 met bijzonder weinig ‘Alleluia’s’ een kans om het broze geheim nog beter op te merken…
Zalig Pasen! Zalige hooPdag!
pastoor Alexander
