Vijftig dagen groeien in Paasgeloof

In de liturgie zijn we aanbeland in de paastijd. Een tijd die vijftig dagen duurt. Langer dus dan de veertigdagentijd. In de veertigdagentijd ligt de nadruk op onze eigen prestaties. In de paastijd komt het initiatief van God zelf. En God is altijd groter en rijker dan ons eigen kunnen. We hebben trouwens ook veel tijd nodig om dit mysterie van Pasen te ontdekken. Want wat is dat, verrijzenis? In ieder geval mogen we het niet louter en alleen beschouwen als een vertrouwvol uitzien naar een eeuwigheid na dit leven. Neen, verrijzenis is meer dan dat alleen. Het heeft ook te maken met ons leven nu. Gods eeuwigheid dringt reeds binnen in deze tijd en vormt ons leven om tot een ongeziene nieuwheid, en wel tot in elke vezel van ons bestaan, tot in elke molecule van de schepping. Paasgeloof is niet onze blik houden op een verre toekomst, en vervolgens het alledaagse leven laten voor wat het is! Pasen gaat over ons leven nu! De Verrezene trad trouwens ook binnen in het hele concrete leven van de eerste leerlingen, en vormde dat leven op die manier om. En dit had ook bij de leerlingen tijd nodig! Ze moesten stilaan leren zien dat er nieuw leven was. Ze zaten immers nog vol vragen, twijfels en angsten. Er was duisternis in hun hart, ontgoocheling en teleurstelling. En zo is het wellicht ook met ons. Misschien vinden we het wat ongepast om dit jaar Pasen te vieren, na alle gruwelen die we de afgelopen weken hebben meegemaakt, en temidden de angst en vertwijfeling die dit alles met zich meebrengt. Maar misschien moeten wij ons vandaag meer dan ooit laten bezoeken door de Verrezen Heer, die ons de ogen kan openen om daarna te durven zeggen '... en toch'. En toch heeft de dood ondanks alles niet het laatste woord, en toch is het mogelijk dat de duisternis verdreven wordt, en toch...  Laten wij vandaag als Kerk echte verrijzenismensen worden, mensen die nooit in verbittering blijven steken, maar de hoop steeds levend houden. En laten we onszelf de tijd gunnen om zulke  'getuigen van de verrijzenis' te worden. Want die tijd hebben we nodig. Vandaar dat onze tocht in ons groeiend paasgeloof liturgisch gezien ook vijftig dagen duurt...

pastor Gino