Vaak hoor je ‘wanneer mogen we terug naar de Kerk gaan om de eucharistie te vieren’? Er heerst steeds meer verlangen in de mens naar de eucharistieviering. Dit oprecht verlangen naar de eucharistieviering is te danken noch aan de verzamelde gemeenschap, noch aan de binnen- en buitenarchitectuur van het kerkgebouw zelf. Het is te danken aan God die zijn liefdevolle geheim tot ontmoeting en relatie met mensen zichtbaar maakt in de eucharistie. Daar in de eucharistieviering groeien we langzaam toe naar God.
De coronacrisis heeft ons doen erkennen hoe belangrijk we voor elkaar zijn vooral in het samen vieren van de eucharistie. De Kerk is van alle tijden een eucharistische gemeenschap, geroepen en gezonden tot eenheid en heiligheid van alle mensen op aarde. Deze oproep tot eenheid en heiligheid van alle mensen is ook zichtbaar uitgetekend en geanticipeerd in de éne eucharistische Tafel van de Heer. Maar wat gebeurt dan als we niet meer mogen verzamelen in de Kerk om de mis te vieren? Zijn we nu nog christenen?
Velen willen zo snel mogelijk het gebruikelijke ‘tot zondag in de Kerk’ horen. Meer dan ooit lopen we het gevaar alleen te ‘ontvangen’. Maar wordt het christelijke leven niet passief als het enkel beleefd wordt tijdens de eucharistieviering? Moeten we niet onder gebed nadenken over de behoeften van anderen en hoe we onze broeders en zusters kunnen dienen? Hoe hebben we met name rekening gehouden met degenen in onze kerken die in deze tijden van isolement het meest behoeftig zijn?
Het christelijke leven is niet enkel op zondag, en ook niet enkel in de Kerk te beleven. We zijn geroepen naar de wereld toe. De identiteit van de Kerk drukt zich uit in haar missie: een goddelijke missie tot het geluk en redden van de mensheid. Maar die eenheid wordt niet ontbonden vanwege ons onvermogen om te verzamelen. We verzamelen ons eerder vanwege een eenheid die tijd en ruimte overstijgt: één doop en één geloof in Jezus Christus.
Tot zondag in de Kerk? Nee! Het is vandaag hoogtijd om het anders te doen. In tijden van gedwongen afzondering zoals de coronatijd vandaag bestaat de verleiding om naar binnen te keren en alleen na te denken over onze individuele behoeften binnen de grenzen van onze eigen bubbel. Maar te midden van deze verleiding moeten we een doordacht bewust christelijk leven nastreven: een leven dat zich geeft voor de anderen. Durf jij vandaag deze christelijke levensstijl te leven?
