Vrijdag 26 maart is priester Georges Bulcke overleden in het AZ Delta in Torhout, waar hij enkele dagen voordien opgenomen was. Hij verhuisde onlangs vanuit Koksijde naar een woonzorgcentrum in Koekelare.
Geschiedenis is een verhaal van lang geleden en van gisteren. Maar geschiedenis zou geen verleden zijn als er geen morgen uit voortkwam. Priester Georges hield van onze gemeenschap, onze gemeente, haar mensen, haar verleden en haar toekomst. Geworteld in zijn geloof dat hij in deze kerk heeft willen delen met mensen namen we op 01 april van hem afscheid. Zijn overlijden verrast ons en doet pijn aan de velen die met hem doorheen de jaren heen een band hebben opgebouwd. Erg dat we geen waar afscheid van hem hebben kunnen nemen. Wij, van de Werkgroep Gastkoren van O.-L.-V. ter Duinen, in het bijzonder.
Iedereen genoot van zijn gesprekken en grappige woordjes en hij genoot ook om bij ons en het gezelschap te zijn. Hij was onze grijze wijsheid en steeds met veel zin voor humor. Hij sprak altijd met veel blijheid en enthousiasme. Iedereen van onze werkgroep luisterde met grote nieuwsgierigheid naar zijn gepassioneerde reisverhalen. Want reizen, de vernieuwingen binnen de kerk en de situatie van de wereld bleven hem boeien. De receptie, die wij onze gastkoren aanboden, was hiervoor een zeer gepast momentum.
Priester Georges was tegelijk zeer intelligent en heel bescheiden. Met zijn fijn gevoel voor humor keek hij met veel realisme naar de hedendaagse kerk. Ook op hoge leeftijd bleef hij jong van geest. Niet verwonderlijk dat hij tal van mensen heeft geïnspireerd. Deze minzame en goede priester stond hen, die met leed geconfronteerd werden, bij in woord, daad en gebed.
Laat ons bidden met een dankbaar hart dat wij deze nederige, sociale mens met al zijn idealen, zijn goede wil en zijn geloof in ons midden mochten hebben. Hij genoot veel respect en aanzien. Een hele fijne priester en mens. Priester Georges, wij zijn je zeer dankbaar voor de vele zeer mooie herinneringen die je ons nalaat. Jou wijze woorden “zwijgen en verder doen”, die je uitsprak tijdens een vergadering met betrekking tot het voortzetten van het gastkorenprogramma, zijn ondertussen het leidmotief van onze werkgroep geworden. Dank. Wie priester Georges heeft gekend zal hem nooit vergeten.
Een innemend, wijs man is heengegaan. (C.W. in naam van de Werkgroep Gastkoren van O.-L.-V. ter Duinen)
