• H. Hart, Karmel en Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand
In 2018 ging een eerste equipe aan de slag bij de Zusters van Liefde van Vincentius a Paulo in het WZC Heilig Hart in de Budastraat. Annie bediende er het fototoestel, Luc en Philippina brachten de objecten aan en af om ze af te meten en Guido stond in voor het beschrijven en het invoeren in de databank van het CRKC.
Tezelfdertijd ging een tweede equipe aan het werk in het slotklooster de Karmel op de Grote Kring. De eerste kennismaking verliep gemoedelijk maar toch ook wat ongewoon in de vreemde, onbekende sfeer van een slotklooster. De ontvangst door Zuster Marie-Joseph, priorin van de Ongeschoeide Karmelietessen, vond plaats in de spreekruimte … achter tralies! Later kreeg de werkgroep wel vrije toegang tot het klooster, de kapel, de sacristie, de refter en de bibliotheek.
In deze equipe was Vincent de fotograaf, Eline verzorgde er de inventaris, Ruth, Marc en Vic ten slotte brachten de voorwerpen vanuit het klooster naar de kleine ruimte waar de camera, twee grote schijnwerpers en een groot wit doek (als neutrale achtergrond) opgesteld stonden. Daar werden de voorwerpen ook afgemeten en beschreven. De vzw Charisma acht zich gelukkig dat jonge studenten bereid gevonden worden om mee te werken aan dit zinvolle project. Vincent, Eline en Ruth - studenten 2e bachelor geschiedenis Kulak en 3e bachelor KuLeuven - ,waren elke zaterdagmorgen present in de Karmel. Samen met de senioren Marc en Vic vormden ze een complementair team van technische expertise gekoppeld aan de voeling met de rijke christelijke traditie.
Een specifieke opdracht was het registreren van een aantal kostelijke kazuifels en koorkappen, opgeborgen op de zolder van het klooster. Voor de identificatie en de waardebepaling hiervan werd beroep gedaan op Marie Mores y Casanova, specialiste van oude gewaden.
In het begin kregen beide teams ondersteuning van Jelle De Rock, consulent religieus erfgoed bij Erfgoed - zuidwest. Als doctor historicus is hij goed geplaatst om een oordeelkundige selectie te maken tussen de vele objecten van de ‘goddelijke huisraad’ in de kloosters. Een plaasteren Mariabeeldje waarvan er heel veel bestaan, wordt niet geregistreerd, een kruisweg van Jos Speybrouck uiteraard wel.
Aanvankelijk stelde Jelle ons een fototoestel ter beschikking maar al vlug bleek dat Charisma beter zelf dergelijk professioneel toestel aankocht. Het aangekochte toestel laat toe haarscherpe foto’s te maken van details zoals de zilvermerken op een kelk. Die zilvermerken laten dan weer toe de naam van de goudsmid te achterhalen en de periode te bepalen waaruit de kelk stamt.
Het werk in de Karmel was een heuse opdracht in een groot klooster, daterend uit 1649, met een immense verzameling van objecten. De equipe met de studenten kon dit niet afwerken: blok en examens! Gelukkig nam de equipe van het H. Hart, waarvoor dank! Deze zelfde equipe was ook al aan de slag gegaan bij de zusters van Onze Lieve Vrouw van Bijstand in de Beverlaai. Deze zusters beschikten al over een goede inventaris van hun roerend erfgoed. Heel wat objecten zijn echter al weggegeven hetzij aan familieleden van de zusters, hetzij aan religieuze organisaties en de missies in Afrika en Zuid-Amerika. Van wat overgebleven is, zijn nu goede foto’s beschikbaar bij het CRKC.
• Onze-Lieve-Vrouw Hospitaal en Klooster Zusters van Liefde Heule
Sinds het najaar 2019 zijn beide werkgroepen actief op twee nieuwe locaties: het Onze-Lieve-Vrouw Hospitaal in de Budastraat enerzijds en het klooster van de zusters van Liefde Heule, in de Mellestraat, anderzijds. Studentin Sarah neemt nu de taak van Eline over. Voor het Hospitaal bestonden er al oudere opnames, maar het CRKC oordeelde dat zwart wit foto’s van zowat een halve eeuw oud niet langer aan de huidige standaardnormen beantwoorden. Het hospitaal is een oud klooster met een schat aan roerend erfgoed waardoor de opmaak van de inventaris veel tijd in beslag zal nemen.
Het valt best te begrijpen dat de kloosterordes soms wat argwaan hebben, wetende dat de rust er wekelijks verstoord wordt door een groep van min of meer onbekenden, op zoek naar ‘goddelijke huisraad’. Tegelijk begrijpen betrokkenen ook dat dit het klooster enkel maar ten goede komt want alle foto’s en beschrijvingen worden opgeslagen in de databank van het ‘Parcum’ in Leuven, dit met een specifiek nummer voor elk klooster.
De databank is dan ook uitsluitend toegankelijk voor de eigenaar, zijnde de kloosterorde van de gefotografeerde objecten. De orde kan wel aan bevoegde personen de toelating geven de databank te raadplegen bij het opzetten van een tentoonstelling over het klooster of om een gestolen voorwerp te traceren.
