Naarmate we verder groeien in de paastijd worden de evangelies niet eenvoudiger, maar willen ze ons meer naar de kern brengen, ons aansporen om in Christus te blijven en daarvan te gaan verhalen. In het evangelie van vandaag situeren we ons eigenlijk in de gebeurtenissen van het Laatste Avondmaal. Dat kan misschien bizar klinken, maar het wordt zo duidelijk alles aan elkaar hangt en dat Jezus Zijn apostelen goed kent. Hij voelt en weet al wat er zal gaan gebeuren en ziet de angst al bijna om hen heen grijpen. Hij bidt tot God de Vader om hen nabij te zijn, om hen te bewaren in Hem, opdat zij één zouden mogen blijven. In deze woorden weerklinkt zelfs ergens een angst dat wat Hij zo zorgvuldig heeft opgebouwd, waar Hij zo mooi naartoe gewerkt heeft, gestadig en geduldig, misschien niet bewaard zal blijven. Hij vraagt niet louter alleen dat de eenheid bewaard moge blijven, maar meer nog dat zij Zijn vreugde ten volle zouden bezitten.
Bijna als een moeder voor haar kinderen, voor haar dierbare schatten, vraagt Hij om hen te behoeden voor het kwaad. Hij zend hen en bidt dat zij ook toegewijd mogen zijn aan de Vader, zoals Hij het hen leerde. Zo hoopt een moeder ook dat de kinderen iets van de opvoeding, die ze hen met liefde en zorg gaf, met zich mee zullen dragen, dat ze het zullen doorgeven. Zo hoopt en bidt ze dat haar werk vrucht mag dragen en niet verloren mag gaan.
Op het schitterende schilderij van de Duitse romanticus Caspar David Friedrich (1774-1840) krijgen we eigenlijk heel veel terug van de woorden die het evangelie ons schenkt doorheen de rijke aanwezige symbolen die we erin, bewust of onbewust, terugvinden. De schrijver schreef zelf hierover in 1815 naar de schilderes Louise Seidler.
Het kruis staat hier centraal, in het midden van het schilderij, in al zijn glorie. Jezus wist in Zijn woorden al wat er zou gebeuren, dat Hij zou sterven en verrijzen,. Hij richt zich hier echter tot de Vader voor Zijn leerlingen, Hij bidt voor hen opdat de hoop en de vreugde niet verloren zou gaan. Het kruis is teken van hoop, verlossing en Zijn oneindige liefde. Tevens troont het hier, bovenop die rots, boven alles uit met bijna grote wijd gestrekte armen alsof het kruis allen wil omvatten. Maar het kruis staat er, zeker door de berg versterkt, om de band tussen de hemel en de aarde te bestendigen. Jezus maakte de brug tussen de hemel en de aarde en door het kruis ook tussen de aarde en de hemel. Stevig gepland op de rotsgrond staat het en strekt zich omhoog, richting de hemel. Onze ogen worden zo meegenomen in dezelfde richting als waarin Jezus zijn ogen sloeg om te bidden. ‘Blijft in de Vader, blijft verbonden, opdat zij één mogen zijn.’
Op de achtergrond gloort door de miststralen alreeds de zon. Hij weet wat er zal komen, dat er opnieuw licht zal schijnen. Zijn leerlingen zien het licht nog niet ten volle, voor hen blijft het versluierd. Het Licht zal overwinnen net zoals de zon de mist, de duisternis, zal overwinnen en al zeker voor wie erin gelooft. Het licht zal mogen weerkaatsen in het water dat onderaan de voet van de rosten glinstert. De ontvangst van het licht zal een verspreiding kennen die alles in licht zal doen baden. Op diezelfde wijze zullen de leerlingen van dat licht gaan getuigen en zo de wereld rondom hen doen oplichten in het geloof van Jezus, het ware licht.
En dan rust onderaan de voet van het kruis een anker. Het anker is bij uitstek, na het kruis uiteraard, het christelijk symbool, zeker in de eerste eeuwen, voor de hoop. In de afbeelding van een anker zit ook altijd een kruis vervat. De hoop wordt in de brief aan de Hebreeën immers als volgt omschreven 'De hoop is voor ons een vast en onwrikbaar anker, uitgeworpen aan gene zijde van het voorhangsel, waar Jezus als onze voorloper reeds is binnengegaan, nu Hij [-] hogepriester is geworden tot in eeuwigheid' (Hebr 6,19-20). Zo bidt Jezus vandaag in de tekst ook dat het geloof in zijn apostelen verankerd mag zitten en ze zo de vreugde mogen uitstralen. Dan zal alles in een ander licht oplichten en het kruis doen schitteren boven alles uit alles baken van hoop, liefde en eeuwig leven. Het leven overwint de dood en zal allen leven schenken.
Jef
Andere artikelen "Kunst in de Paastijd"
