Wensen
Vrienden, ik mag dan nog zo hard mijn hersens pijnigen om eens origineel te zijn in deze nieuwjaarstoespraak, ik kan toch niet anders dan - heel klassiek - u mijn beste wensen over te maken voor het jaar onzes Heren 2020. Heel klassiek, maar ook heel gemeend. U allen wens ik uit de grond van mijn hart een heel goede gezondheid, een gezonde geest in een gezond lichaam. Dat maakt heel veel mogelijk. En als dat lichaam dan toch een knauw krijgt - ik kan daar sedert een jaar goed over meespreken - dan wens ik u de kracht toe om niet bij de pakken te gaan zitten, om te vechten zodat u er weer bovenop komt en ik wens u vrienden toe die u hierin steunen en sterken. Gezondheid is een grote schat, maar vriendschap ervaren, liefde krijgen en geven, dat maakt leven in de volle zin pas echt mogelijk.
Aan u allen, die elk op uw terrein en met uw mogelijkheden uw schouders zet onder onze parochie in Eeklo, Kaprijke en Sint-Laureins wens ik aanstekelijk enthousiasme.
Enthousiaste mensen zijn mensen die door Gods geest gedreven met zijn liefde naar de mensen gaan.
En laat dat nu het enige doel zijn dat wij met onze kerk voor ogen hebben. Laat dat de enige bestaansreden zijn van onze parochie. Onze parochie heeft alleen maar zin als zij een plek is waar mensen Gods liefde ervaren, waar mensen de God van Jezus Christus, onze God van liefde, op het spoor komen, en kunnen ervaren. Ik hoop en ik wens dat wij de God van liefde in onze parochie op het spoor blijven komen en ervaren in het vieren van de liturgie.
Laat ons blijven werken aan goede liturgie, goede zondagsliturgie, want vanuit de mis vertrekt alles.
In de mis worden we lichaam van Christus. Laat ons werken aan goede liturgie bij het vieren van de initiatiesacramenten, bij uitvaarten en huwelijken, zodat mensen in die viering de God van Jezus Christus op het spoor kunnen komen.
Laat ons blijven werken aan goede verkondiging. Wij zijn als kerk in Vlaanderen tot het inzicht gekomen dat een christen zijn leven lang een geloofsleerling is, en dus een leven lang catechese nodig heeft.
Daarom zijn er ook de initiatieven van een catechese op zondag in de vasten en in de advent, en worden soms korte catechesemomenten aangeboden voor of na een eucharistieviering. Laat ons ook verder werk maken van andere kanalen van verkondiging: ons parochieblad, de website van de parochie, andere digitale middelen waarlangs ook de jongere mensen beter te bereiken zijn.
Laat ons blijven werken aan onze diaconale opdracht als parochie.
Gods liefde een concreet gezicht geven in onze zorg voor armen, vreemdelingen, zieken en rouwenden, onze zorg voor goed christelijk onderwijs, voor goede jeugdbewegingen, plekken waar jonge christenen mekaar kunnen treffen, socio-culturele verenigingen. Op alle mogelijke manieren de mensen van dienst zijn. Het geloof omzetten in daden, dat zal altijd ons waarmerk zijn. Zie toch hoe ze elkaar liefhebben… dat zal aanstekelijk werken.
Een patroonheilige voor de nieuwe parochie
Wie ons in dit alles tot voorbeeld kan zijn, is onze patroonheilige, door jullie gekozen en door de bisschoppelijke overheid officieel bevestigd en aangeduid: de heilige Clara van Assisi.
De nieuwe parochies in ons dekenaat worden nu gepatroneerd door de Heilige Drie-eenheid (Maldegem), de heilige Maarten (Lievegem), de heilige Franciscus van Assisi (Assenede-Evergem-Zelzate) en de heilige Clara van Assisi. De enige vrouw in het gezelschap, maar wat voor een vrouw! Een vrouw die de wezenlijke boodschap van de kerk, het onvoorwaardelijk door God bemind zijn, beleefd en dus verkondigd heeft.
Clara roept op tot wat er écht toe doet in het leven: elkaar liefhebben en dragen vanuit het door God bemind zijn.
Heilige Clara, we zullen uw patroonsfeest vieren daags voor de heilige Laurentius, op 10 augustus, doch bid nu al voor ons.
Een afscheid
Tenslotte ben ik u ook nog een persoonlijke mededeling verschuldigd. U weet dat ik sinds gisteren begonnen ben aan mijn vijfenzeventigste levensjaar. In de prachtige film ‘The Two Popes’ komt er ook een scène waarin paus Benedictus aan de kardinalen zijn ontslag aankondigt. Daarbij gebruikt hij een mooie Latijnse uitdrukking. Hij biedt zijn ontslag aan omwille van “gravescente aetate”. Je kan het zo mooi niet zeggen in het Nederlands, maar het komt neer op de last der jaren, het wegen der jaren.
De last der jaren is wat mij ook doen besluiten heeft om bij de bisschop mijn ontslag als pastoor-deken ter sprake brengen. Op 4 juli dit jaar zal ik ‘alstgodbelieft’ vijftig jaar priester zijn, 22 als onderpastoor en bijna 28 jaar als pastoor-deken. Vooral het laatste jaar heeft op mij gewogen. Mijn ongelukkige val een jaar geleden en de gevolgen van dien, het verlies van mijn goede confrater Rik en enkele andere medewerkers en vrienden, en van mijn trouwe herdershond, het werken naar de nieuwe parochie hier en in de drie andere parochies van het dekenaat, dat mijn mentale en soms ook fysieke krachten stilaan te boven gaat, dat alles en nog wat meer, was voor mij een reden om bij de bisschop te vragen mij van mijn opdracht te ontslaan. Met de bisschoppelijke overheid ben ik overeen gekomen dit pastorale jaar in Eeklo te voleindigen in juni, om dan in juli 2020 op emeritaat te gaan en elders, buiten het dekenaat, nog een pastorale taak dicht bij de mensen te aanvaarden.
Ik hoop, beste vrienden, dat gij deze beslissing begrijpt. Ik eindig liever in schoonheid en tijdig, zodat ik ‘alstgodbelieft’ nog enkele jaren priesterlijk werk binnen mijn mogelijkheden kan doen.
Priester zijn voor de mensen is mijn roeping en zal dat ook blijven zolang mij dat gegund is.
Uw dankbare herder, Wilfried
Eeklo, 7 januari 2020
