Beste mensen van God,
Gods woord van deze zondag voert ons in een bijzondere richting. Zoals een auteur het zegt: "de spot met onsterfelijkheid is bijna als de onsterfelijkheid zelf - onsterfelijk".
Want, aan de ene kant spot een man van het derde millennium, van de 21e eeuw, die erkend wil worden in de salons van Europa en de moderne wereld, met degenen die in de wederopstanding geloven, terwijl hij er heimelijk, stiekem naar verlangt dat zijn leven nooit eindigt. Deze pogingen zijn fundamenteel gedoemd te mislukken, omdat zij uitsluitend gebaseerd zijn op menselijke kennis en menselijke vermogens. En deze, dat weten we, zijn ernstig beperkt als het gaat om het overschrijden van de barrière van de dood. De dood is universeel en kan niet worden omgekocht door wie of wat dan ook. Zelfs als de mens zich de goddelijke macht zou toe-eigenen, als hij zou beweren superieur te zijn aan anderen, zal hij moeten capituleren voor deze realiteit.
In de passage van het Evangelie van vandaag, komen twee ongeveer even lange toespraken van Jezus voor. De sadduceeën leggen een bizarre, menselijke, theoretische vraag op tafel. Ze willen Jezus belachelijk maken. Hun theorie is bovendien vals, want ze geloven niet in de opstanding, die een wezenlijke rol speelt in hun bedenksel. Het woord sterven komt viermaal voor: zo is ook hun gedachtegang een doodlopend straatje. Het antwoord wan Jezus is een heel ander taalspel. Geen theorie, maar leven. Hij steunt op God, die een God van levenden is. God is een God van levenden in de sterkste betekenis: Hij doet mensen immers leven. Hij is toch de Schepper, die nooit ophoudt met leven geven, zowel bij het ontstaan van elke mens, tijdens zijn leven en ook bij en na zijn dood.
Ofschoon de sadduceeën niet de vraag stelden of er opstanding is na de dood, beantwoordt Jezus ze toch alsof ze gesteld werd. Want, Hij weet dat de sadduceeën beweren dat ze nergens in de Schrift een aanduiding vinden over de opstandig. Jezus neemt de gelegenheid te baat om hen te wijzen op de plaats in de Schrift, waarop veel geloofsgenoten en ook Hijzelf hun geloof in de verrijzenis funderen. Dat is: een God van leven is sterker dan de dood. Jezus laat zich niet klem zetten.
Vandaag vraagt Jezus ons om kinderen van de verrijzenis te worden, om als engelen te leven. We zijn in de wereld gezonden om voor onze broeders en zusters te zorgen om in hun harten het eeuwig leven te bouwen. God biedt leven: altijd en altijd opnieuw. Zijn liefde voor de mensen wordt niet gedood. Daar heeft Hij een patent op. De dood heeft dus niet het laatste woord, goede vrienden. Sterker dan de dood is de liefde. En die liefde duurt altijd.
