Pier Giorgio Frassati (1901-1925) | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Parochie Heilige Pius X - Wilrijk

Parochie Heilige Pius X - Wilrijk

  • Startpagina
  • Contacten
  • Kerken & vieringen
  • Zoeken
  • Meer
    • Kerken & vieringen
    • Zoeken
    • Onze parochie
      OntstaansgeschiedenisHeilige Pius XDe Pius X-kerkDe herders van onze parochiePastoraal teamKerkraadParochieraadLiturgische werkgroep
      Geloven doorheen het leven
      DoopselEerste communieVormselHuwelijkBiechtZiekenzalvingUitvaartWij gedenken...
      Vieren doorheen het jaar
      Liturgische kalenderVieren in de Pius X-kerkEucharistieMisintentiesCommunie aan huisConcertmissen
      Parochiaal leven
      Basisschool Kleine StanPius X-koorScouts OosterveldSenioren-Contact
      KERK & leven
      AbonnementenPlaatselijke redactie
      Welzijnszorg
      Adventscampagne 2024
      Broederlijk Delen
      Vastencampagne 2025
      PE Heilige Damiaan Bisdom Antwerpen Otheo Antwerpse Raad van Kerken Oecumenisch middaggebed Kerkverhuur Wegwijzer microsite

Pier Giorgio Frassati (1901-1925)

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op vrijdag 5 september 2025 - 23:21
Afdrukken
Man van de acht zaligsprekingen

Net als Carlo Acutis stierf Pier Giorgio Frassati op jonge leeftijd, zij het in een andere tijd. Een portret.

Pier Giorgio Frassati (1901-1924) © Luciana Frassati / Wiki

Hij werd de ‘heilige skiër’ genoemd, omdat hij zo gelovig was en in de bergen Gods schoonheid intens beleefde. Pier Giorgio Frassati stond op jonge leeftijd hulpvaardig tussen hulpbehoevenden. ‘Gebed. Actie. Opoffering’ was zijn motto. De Italiaan bezweek al op 24 jaar aan polio, wellicht opgelopen terwijl hij zieken hielp. Op zondag 7 september 2025 wordt Frassati heilig verklaard, samen met Carlo Acutis.

Op 6 april 1901 — het was paaszaterdag — werd Pier Giorgio geboren in Turijn. Zijn vader was oprichter van de krant La Stampa en werd later ook ambassadeur in Berlijn, zijn moeder was een kunstenares. De jongen werd katholiek opgevoed door zijn moeder, zijn vader was niet gelovig. In zijn tienerjaren kwam hij in contact met de encycliek Rerum Novarum van paus Leo XIII. De jongeman was vooral getroffen door de aandacht voor de sociale verantwoordelijkheid van de christenen tegenover de armen. Hij sloot aan bij liefdadigheidsorganisaties, zoals Sint-Vincentius, en raakte steeds meer overtuigd dat hij het goede moest doen. De legende wil dat toen een moeder met kind bij hem thuis aanklopte en om hulp vroeg, hij zijn schoenen en kousen uitdeed en ze aan het kind schonk. 

Het leefgeld dat hij van zijn ouders kreeg, besteedde hij aan projecten van solidariteit. 

In 1922 vond Pier Giorgio de ware roeping. Hij sloot aan bij de Katholieke Jeugd en richtte zich naar het motto van de organisatie: Gebed. Actie. Opoffering. Die woorden zette hij om in daden. Hij ging op bezoek bij zieken, bracht voedsel en kleren naar de armen en nam het op voor de arbeiders. Hij schreef zich in bij de Derde Orde, de lekentak van de dominicanen, waar hij zijn gelofte deed in 1923. Het leefgeld dat hij van zijn ouders kreeg, besteedde hij aan projecten van solidariteit. ‘Want’, zei hij tegen een vriend, ‘als ik de behoeftigen help, help ik Jezus. Ik ben arm zoals al de armen.’

Frassati in de bergen: hij was een enthousiast bergbeklimmer en skiër. © Luciana Frassati / Wiki

Zeer tegen de zin van zijn ouders, die vonden dat hij een intellectueel beroep moest kiezen, was Pier Giorgio mijnbouwkunde gaan studeren. Hij wilde mijningenieur worden ‘om Christus beter te dienen onder de mijnwerkers’. Toen hij afstudeerde, bood zijn vader hem een auto aan, maar de jongeman wilde liever geld — dat kon hij aan anderen besteden. Zo kon hij een bed kopen voor een man met tuberculose, steunde hij de drie kinderen van een zieke weduwe en regelde hij onderdak voor een vrouw die door haar huisbaas uit haar woning was gezet.

Zijn christelijke hulpvaardigheid en zijn inzet voor de noodlijdenden dreven hem. Hij ging elke dag in alle vroegte naar de mis. Ondanks zijn vrome en gelovige levensstijl en toewijding aan de zorg voor anderen maakte hij zoals alle jongeren deel uit van een hechte vriendengroep. Hij ging met vrienden naar de bioscoop (maar wel alleen naar films die geen onkuise scènes bevatten). Hij hield van grapjes maken en had een passie voor sport. Hij was een fervent skiër en bergbeklimmer. Zijn uitspraak Verso l’alto (naar boven!) ging niet alleen over het klimmen maar ook over zijn levenshouding: hij was altijd gericht op God en het spiritueel hogere. 

‘Gebed. Actie. Opoffering.’
Die woorden zette hij om in daden.

Pier Giorgio had nog andere passies. Hij stond mee aan de wieg van de krant Momento, waarvan de principes waren gebaseerd op de encycliek Rerum Novarum. Hij was een van de tegenstanders van dictator Mussolini en werd tijdens een congres van katholieke arbeiders in 1921 opgepakt. Een van de bekendste uitspraken van Frassati was: ‘Liefdadigheid is niet genoeg; we hebben sociale hervormingen nodig.’

Frassati ligt opgebaard in de kathedraal van Turijn. © Geobia / Wiki

Aan zijn strijdvaardigheid en inzet kwamen vroegtijdig een einde. Op 30 juni 1925 was hij met twee vrienden op de rivier Po aan het varen. Plots klaagde hij over scherpe pijnen in zijn rug. De pijnen werden erger en hij moest het bed houden. Op 2 juli geraakte Pier Giorgio niet uit bed, hij kon niet op zijn benen staan. Al snel werd de diagnose gesteld dat hij een vergevorderde vorm van polio had. Vermoedelijk was hij besmet tijdens zijn werk bij de armen, net zoals pater Damiaan ziek werd door tussen de melaatsen te werken. In de nacht van 3 juli werd een priester geroepen om hem de laatste sacramenten te geven. Pier Giorgio Frassati stierf op 4 juli 1925 om zeven uur ‘s avonds. 

Paus Johannes Paulus II verklaarde hem zalig
en benoemde hem tot patroonheilige van de Wereldjongerendagen.

Bij zijn begrafenis kwamen duizenden mensen opdagen. Niet de elite met wie zijn familie omging, maar de armen en zieken die hij had geholpen. In 1990 werd Pier Giorgio Frassati zaligverklaard door paus Johannes Paulus II, die hem benoemde tot patroonheilige van de Wereldjongerendagen. 

Een eeuw na zijn dood blijft de Italiaan een inspiratiebron voor jongeren over de hele wereld. In veel landen bestaan vandaag jongerenbewegingen en gebedsgroepen die zich laten inspireren door zijn voorbeeld. Ook via sociale media leeft zijn boodschap voort. Memes, video’s en citaten van Frassati doen de ronde, vaak gedeeld door jongeren die verlangen naar meer diepgang en authenticiteit.

Op 4 juli was het honderd jaar geleden zijn dat Frassati stierf. Op 7 september zal hij heilig verklaard worden, samen met Carlo Acutis.

Tekst: Philippe Ghysens

Gepubliceerd door

Parochie Heilige Pius X - Wilrijk

Meer

Artikel
Pier Giorgio Frassati
man van de acht zaligsprekingen

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

‘Jezus is een persoon die dichtbij is, bereikbaar voor iedereen’, stelt Carlo Acutis © RR
readmore

Carlo Acutis (1991-2006)

icon-icon-artikel
Carlos Acutis, heilige in spijkerbroek © KRO-NCRV
readmore

Carlo Acutis, heilige in spijkerbroek

icon-icon-video
Livestream heiligverklaring © KRO-NCRV
https://www.otheo.be/nieuws/hier-kan-je-de-heiligverklaring-van-carlo-acutis-en-…

Livestream heiligverklaring

icon-icon-banner

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook