Als bladeren dwarrelen …
De zomer schuift zachtjes opzij. De dagen korten snel, de avonden worden koeler. Overal om ons heen strooit de natuur met kleur: rood, geel, goud, bruin. De natuur schildert ons een prachtige omgeving. Een decor waarin wij de figuranten mogen zijn. De herfst nodigt ons weer uit om alles met andere ogen te bekijken.
Herfst is … oogst. Wat gezaaid werd in de lente, de warmte kreeg van deze prachtige zomer heeft nu zijn tijd gehad en ligt rijp. Ook in ons leven vallen veel vruchten te rapen: een vriendelijk woord dat we geven, een hand die we toesteken, een schouder die we aanbieden of gewoon dat luisterend oor. Vaak klein en onopvallend, maar heel waardevol.
Herfst is … loslaten. Bomen geven hun bladeren prijs. Ze moeten loslaten om te overleven, om te overwinteren. Moeten wij soms ook geen dingen loslaten om een stap verder te kunnen zetten in ons leven? Loslaten om nieuwe uitdagingen aan te gaan, loslaten omdat het soms gewoon moet, omdat het anders zo niet verder kan. Loslaten vraagt tijd. Een boom laat zijn bladeren ook niet eensklaps los, maar doet dat blad per blad, dag per dag.
Herfst is … dankbaarheid. Voor het graan, de vruchten en het fruit. Voor de mensen die ons nabij zijn, voor de gemeenschap die ons draagt en waarin we leven. Voor de vreugde die we kunnen hebben met elkaar.
Niets past mooier bij de herfst dan volgend citaat: "Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd: een tijd om te planten en een tijd om te oogsten." (Prediker 3,1-2)
Misschien kunnen we het naar onze tijd ook vertalen als: “Geduld is een schoon deugd.” De gejaagdheid kent eigenlijk geen grenzen meer. Kunnen we af en toe nog eens dwarrelend stil zijn, dwarrelend genieten, dwarrelend bidden? Gewoon even dwarrelend zijn? Net zoals dat blad dat zich dwarrelend, losgelaten door zijn houvast, een plekje zoekt op de grond.
We staan voor de herfst. Een periode die letterlijk meer en meer donker oogt. Kunnen we bladeren die hun weg niet dwarrelend vinden, ook een plaats geven?
Laat de zomerzon dezer dagen maar lager “gordijnen” en nieuwe, unieke kleuren boetseren. De nieuwe mode die “HERFST” heet laat geen blad onbeschreven. Iedereen telt mee. Samen dwarrelen we de herfst in.
Erwin
