Liturgische vieringen
Zie "misvieringen" elders op deze website
Ontmoeting met pastoor Bart Malfait
Vanaf 1 december hebben we een nieuwe pastoor, priester Bart Malfait, die al een goed jaar in Wingene actief is en nu ook Ruiselede, Doomkerke, Kruiskerke en Zwevezele erbij krijgt.
U vind hier op onze website het kennismakingsgesprek van Gerda Meulebrouck met onze nieuwe pastoor Bart Malfait
In memoriam André
Vrijdag 20 november overleed André Meuninck vrij plots op 89-jarige leeftijd in Beernem, waar hij sinds 2015 samen met zijn vrouw Anna in het Patershof woonde. Jarenlang zette hij zich in voor de parochie en voor de kerk. Omdat we de uitvaart niet kunnen bijwonen en hem een laatste groet niet kunnen brengen, een in memoriam, geplukt uit de homilie.
André groeide hier in ons dorp op als de oudste in een landbouwersgezin met 4 kinderen. Na de schoolbanken werkte hij eerst als knecht op een boerderij in Lotenhulle. Hij werkte langst bij de familie Duthoit-Deleu en werd er, na magazijnier, vertegenwoordiger in verpakkingsmaterialen. Hij leerde er zijn vrouw Anna kennen. Toen hij met pensioen ging, zette hij zich jarenlang in voor de parochie. Hij woonde onder de kerktoren, met uitzicht op het park en was vrijwel altijd bereikbaar. Zo kwam het toch over. De verwarming aanzetten in de winterse kerk om 6 uur ’s morgens, hij deed het... als vanzelfsprekend. Zovele onzichtbare taakjes nam hij ter harte want hij was ook bijzonder handig om iets te herstellen. Of hij wist voor problemen altijd wel een oplossing te bedenken.
Hij was het historisch geheugen van al wat met onze parochie te maken had. Hij droeg de historiek van jaren mee en kon zo nieuwe pastoors met raad en ook daad bijstaan. Hij was voorzitter van de kerkfabriek, werkte mee op het parochiesecretariaat, was later lid van het parochieteam. Hij had gezond verstand, was bedachtzaam. Niet gespeend van humor, een belangrijke kwaliteit in het leven. Ook priester Bart Bonné mocht zijn steun ervaren. Zulke mensen zijn waardevol.
Hij was graag onder de mensen, wist zo wat er leefde en was daarom ook vaak te vinden in ons parochiaal centrum Den Tap en in het duivenlokaal.
De zorg voor Anna de laatste jaren nam hij samen met dochter Katrien en haar man Erik nauw ter harte. Ze overleed in 2017. Een groot gemis.
We blijven met velen mooie herinneringen aan André bewaren, aan zijn sterk parochiaal engagement. Het is de laatste uitvaart die onze priester Bart B. hier voorgaat. Afscheid nemen van een vertrouwd medewerker, het laat je niet onberoerd. André was nog sterk begaan met het vertrek van Bart uit Ruiselede, zegt Katrien. Bij ieder bezoek was het gespreksonderwerp. André gaat naar de Overkant. Hij mag thuiskomen bij God. We blijven hem dankbaar gedenken.
Bart Bonné en Gerda Meulebrouck
En toch wordt het dit jaar ook Kerstmis
Niet in een ideale wereld.
Juist, ook in een wereld getekend door corona en de strijd ertegen, wordt het Kerstmis.
Niet in een droomwereld, met enkel mooi en goed en tof, wil God mens worden…
Neen, Gods liefde wil mens worden in de wereld zoals hij is: een wereld met schoonheid en goedheid, maar een wereld waar óók gebrokenheid, boosheid en pijn in zijn.
Hier wil Hij leven, mééleven en zijn liefde bij mensen brengen.
Hier wil Hij mensen tot steun zijn op de weg van het Leven.
Bij mensen die ongerust zijn en zich vragen stellen…
Bij mensen die minder contacten kunnen hebben, en zich meer dan anders alleen voelen…
Bij mensen die het moeilijk hebben om hun courage te bewaren…
Bij mensen die proberen er het beste van te maken…
Bij mensen die heel veel zorg dragen voor medemensen en met hun mogelijkheden helpen waar ze kunnen…
Bij en in al deze mensen, hier en overal op aarde, wil Hij geboren worden, wil Hij met zijn liefde en kracht aanwezig zijn, wil Hij als een lichtende ster opgaan…
Ook dit jaar wordt het Kerstmis!
Komen we in de donkere dagen voor Kerstmis? Wat de uren zonneschijn betreft, misschien wel, maar niet wat de zorg, de verbondenheid en de solidariteit betreft. We zien zoveel mensen die hun verantwoordelijkheid opnemen, die professioneel of als vrijwilliger zorg dragen, die daden van verbondenheid en solidariteit stellen.
Proficiat voor al die mensen, die mee een hart steken in onze samenleving.
Proficiat voor al die mensen, die op hun eigen wijze, met hun mogelijkheden, Gods liefde mens laten worden. En dat is toch Kerstmis!
Goeie moed en samen gaan we op naar Kerstmis.
Naar een tekst op Kerknet
Dank Pastoor Bart Bonné
Pastoor Bart,
met pijn in het hart
nemen we van jouw afscheid
na al die jaren en het is met spijt
je was een man van weinig woorden
het is niet dat we er ons aan stoorden
jouw vieringen waren verzorgd
en jouw preken die waren kort
het is niet de lengte die telt
maar wat je hebt verteld
doch als je het mij vraagt
je bent er wonderwel in geslaagd
de elf-uren-mis was op tijd gedaan
zodat men nog een babbeltje kon slaan
een nieuw hoofdstuk komt er aan
‘t is in Oostende en niet in De Haan.
Jacques Wylants
Herabonnering parochieblad
Vergeten opnieuw te abonneren? Aarzel niet en doe het vandaag nog.
Opgelet: er is een nieuw rekeningnummer en een nieuwe begunstigde!
Schrijf 43 euro over op rekeningnummer: BE41 7380 4028 2910 van: Parochies Ruiselede, Aalterstraat 2, 8755 Ruiselede, met vermelding van K+L 2021.
Voor verdere informatie zie hier op de website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat woensdag in uw brievenbus viel.
RUISELEEDSE PENNENTREKKEN
De plezante verhuis
Ken je dat verhaal van die “plezante verhuis”? ’t Schijnt dat het echt gebeurd is…
Er was een jonggetrouwd koppel dat verhuisde naar een nieuw huis in een andere stad. Ze huurden een bestelwagen, laadden daar hun spullen in, en reden zwaar geladen heel voorzichtig in hun nieuwe huis de garage binnen.
Ze losten meubels, keukengerei, potten en pannen en al de rest en gaven alles zo goed en kwaad als het ging een voorlopig plaatsje. Maar toen het hele boeltje uitgeladen was, bleek die bestelwagen ineens zoveel lichter geworden, en was de vering zo sterk omhoog gerezen, dat het dak ervan bleef haperen aan de garagepoort… Ze konden er met de beste wil van de wereld niet meer uit!
Eventjes paniek! Maar toen kreeg één van beide jonggehuwden plotseling een lumineus idee, een ware ingeving van de Heilige Geest. Ze besloten vrank en vrij bij al hun nieuwe buren aan te bellen, en vriendelijk te vragen aan iedereen die thuis en reeds uit bed was, plus aan de postbode en de melkboer die toevallig voorbijkwamen om asjeblieft in hun lege bestelwagen te willen gaan zitten. Toen dat gehuurde ding zo weer propvol geladen was, met ménsen echter deze keer, zat de vering opnieuw heel strak samengedrukt, en zo kon de bestelwagen weer netjes onder de garagepoort passeren…
Iedereen opgelucht natuurlijk! In de lege garageruimte en op het pleintje ervoor, organiseerde het jonge koppel in de gauwte een kleine ochtendreceptie. Ze trakteerden alle gelegenheidsmedewerkers op een tas koffie, een pint of een borrel: ‘Santé en bedankt! Op het goede gezelschap!’
De geplande verhuis heeft een stuk langer geduurd dan verwacht. Maar er was plotseling veel gezelligheid en licht in de buurt, omdat vanuit de onvoorziene nood iedereen de ander – nochtans een dichte buur - wat beter had leren kennen…
Zouden verhuizende pastoors dit ook mee kunnen maken?
