We leren niet hoe we als een stuntman over het water kunnen lopen. Ook al horen we in dat ene verhaal wel hoe Petrus dat doet. We leren niet hoe een vleermuis zijn gezichtsspieren plooit tot een glimlach. Ook al glimlacht moeder vleermuis in dat parallel sprookje wel breeduit naar haar jongste spruit. Ons geloofspad ligt niet noodzakelijk bezaaid met kennis en weetjes. Misschien gaat het wel om iets anders….
In Ster der Zee Koksijde zoeken 70 vormelingen aansluiting bij elkaar. Een beetje onwennig misschien, maar toch vooral nieuwsgierig. “Wat gaat er allemaal gebeuren tijdens die vormselcatechese?” of “Wie is dat hier in mijn groepje?” We ontdekken onderlinge verschillen en gelijkenissen. Hier en daar klinkt een spontaan complimentje. Op een speelse manier werken we aan een onderlinge band. Er groeit een kiem van vertrouwen. Doorheen de namiddag zien we vooral blije gezichten.
“Blij dat jij er bent” is de grondtoon voor onze geloofsgemeenschap. Die gemeenschap wordt ondersteund door een parochiaal team, dat recent opnieuw een engagement voor vier jaar op zich nam. Tijdens de gezinsviering wordt door pastoor Hans even ruimte gemaakt om die teamleden (Magda, Ronny, Griet en Christine) voor te stellen. Wanneer straks pastoor Hans spreekwoordelijk de staf van God boven het hoofd zal houden, zijn het in eerste instantie die mensen, samen met priester Dominiek, die zijn armen zullen ondersteunen.
Het is niet alleen mensenwerk. We horen dat een mens die met oprecht vertrouwen tot God bidt, onvoorwaardelijke steun toegezegd krijgt. Ook de variante “blij dat Jij er bent” mag heel duidelijk klinken. Hoe belangrijk is God eigenlijk voor ons? Op deze Missiezondag kunnen we niet om de vaststelling heen dat missionarissen op een heel bijzondere manier de Liefde van God voelbaar maken. Is dat tenandere niet de roeping voor ons allemaal?
De vormelingen mogen proeven van dat wondere verhaal dat God met zijn mensen brengt. God werkt doorheen mensen. Aan ons om op dat aanbod in te gaan en engelen voor elkaar te worden. We ervaren in ieder geval hoe een glimlach ons vleugels kan geven. En eigenlijk leren we elkaar op die manier alsnog hoe we over het water kunnen lopen….
(BV)
