Op 09 januari 2024 overleed in Veurne de heer Bernard Lust. Hij werd 89 jaar. Kort geschetst het profiel van de man die gedurende 79 jaar actief is geweest in de parochie O.-L.-V. ter Duinen.
Bernard werd geboren in Koksijde op 7 maart 1934. Als rasechte Koksijdenaar volgde hij de middelbaar economische afdeling in de colleges van Nieuwpoort en Oostende. Nadien de hogere school voor maatschappelijk dienstbetoon in Roeselare, waar hij het diploma van maatschappelijk assistent behaalde. Na zijn studies werd Bernard directeur toerisme van de gemeente koksijde om in 1994 met pensioen te gaan. Ondertussen was Bernard in het huwelijk getreden met Hilda Vandewynckel, die jammer genoeg in 2020 overleed. Een zeer harde klap voor de ganse familie.
Benevens fervente parochiemedewerker was Bernard van 1994 tot en met 2006 gemeenteraadslid van onze gemeente.
Binnen onze kerkgemeenschap heeft Bernard bijna alle functies doorlopen. Kort samengevat: 11 jaar misdienaar, vanaf zijn jeugdjaren tot in 2020 ophaler collecte en kerkbijdrage, 22 jaar lid van de parochieraad, 50 jaar lid van de kerkraad (waaronder 25 jaar als secretaris en 15 jaar als voorzitter) en tenslotte in 1992 mede-stichter en voorzitter van de Orgelkring Koksijde. In 2013 werd Bernard dan erevoorzitter van de kring. Kortom, 79 jaar trouwe dienst in ons parochiaal leven. Zeer weinigen zullen dit hem nadoen.
Ik heb Bernard binnen de parochieraad en de orgelkring leren kennen als een gedreven man. Een man die ijverde voor een goede samenwerking om onze doelstellingen te bereiken. Hierbij denk ik aan volgend Zuid Afrikaans spreekwoord: “ als je snel wilt gaan, dan moet je alleen lopen maar als je ver wilt komen, dan moet je samen stappen! “ dit was ook zijn manier van werken. “Tope sterk”!
Bernard, het weze mij dan ook geoorloofd de tolk te zijn van alle medewerkers van ons parochiaal leven…..medewerkers die u oprecht waardeerden en u willen danken voor uw mensvriendelijke leiding en inbreng, …vaak geïllustreerd met zeer mooie anekdotes over het leven in onze parochie en gemeente.
Geen inspanning was hem te veel en zijn grote werklust deed me denken aan de Franse chansonnier Maurice Chevalier (wiens moeder een Gentse was). Ik citeer: “toen ik jong was werkte ik voor mijn oude dag, toen ik ouder werd werkte ik om jong te blijven”. Daar is Bernard volledig in geslaagd zowel op parochiaal als op sportief vlak. Actief tennis en tafeltennis spelen waren immers zijn favoriete sporten.
Voor mij was het een voorrecht om Bernard gekend te hebben en voor onze parochie was het een zegen. Bernard zal in onze herinnering blijven als een betrokken, consciëntieus en aimabel mens, maar bovenal als een dierbare vriend. Dat hij moge rusten in vrede.(C.W.)
