Op 14 en 15 oktober vonden de ontmoetingsnamiddagen van Ademtocht plaats met als thema: “Poëzie rond ‘liefde, afscheid, geluk en oud worden’ door de heer Jos Lievens. De heer Jos Lievens, gewezen West-Vlaming, Adem-tocht kringlid in het bisdom Hasselt, is een gepensioneerd leraar Grieks – Latijn met een passie voor poëzie. Hij bracht een aantal gedichten rond 4 levensnabije thema’s liefde, afscheid, geluk en oud-worden. Zijn inlevend naar voor brengen van poëzie liet elk gedicht rechtstreeks bij ons binnenkomen.
Hierbij een gedicht van Marnix Gijsen uit het thema ‘Afscheid’ dat heel mooi past in de periode van november waar we onze geliefden gedenken van wie we afscheid moesten nemen.
HET GESCHENK VAN MIJN VADER
Wij zaten samen, zwijgend, bij het vuur;
mijn lieve vader en ik.
Bij elk klokgetik kwam zijn stervensuur nader en nader.
Hij was rustig en goed;
lijk de moeder die haar kindje heeft gedekt tot de kin,
en die heengaat op lichte voet, stil en verblijd.
Zo wist hij zijn denken en daden bedolven
onder Gods warme barmhartigheid.
Hij stond langzaam uit zijn zetel op
recht en sterk lijk hij had geleefd.
Zijn fijne hand heeft gebeefd op mijn hand:
een nevel over ontwakend land.
Hij heeft zijn laatste daad gedaan:
hij gaf me zijn uurwerk,eenvoudig,
zonder één woord,en monklend is hij te rust gegaan.
Maar, toen ik hem zacht naar het bed geleidde,
wist ik hoe een Engel, zingend, aanschreed achter ons beide.
Want moedig had mijn vader,
in mijn handen
afstand van daad en tijd gedaan.
Trots en wenend ben ik van hem heengegaan.
uit het werk van Marnix Gijsen (1899 – 1984)
