Vissersmis en bloemenhulde in Oostduinkerke

Zoals elk jaar en zoals het een vissersgemeente betaamt, was er donderdag van de kermisweek de vissersmis.

Deze eucharistie werd opgedragen voor de overleden vissers en in het bijzonder voor zij, die het leven lieten op zee. Onder de aanwezigen merkten we gewezen vissers en hun familie op. Ze komen trouw bijeen, want de band blijft bestaan. En dat zag je ook bij het binnenkomen wanneer ze hartelijk begroet werden door E.H. Dirk Demaeght, nationaal aalmoezenier van de zeevisserij en de kusthavens, die in de viering voorging.

In de gebeden en in zijn homilie drukte de aalmoezenier de internationale bekommernis uit voor het in stand houden van een degelijke vissersbevolking, die aan duurzame en kwaliteitsvolle, maar rendabele visserij doet. Daarom is het nodig dat jongeren voor het maritieme leven kiezen. Zij moeten zich daarom kunnen optrekken aan grote voorbeelden om dan zelf enthousiast de weg van de visserij in te slaan. Hierbij hebben ouders een grote rol te vervullen. En zoals Albert Einstein ooit schreef: ‘De enige verstandige manier van opvoeden bestaat erin zelf een voorbeeld te zijn.’

De leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar van de plaatselijke Vrije Basisschool lazen de voorbeden en brachten de gaven aan. Na de Communie zongen zij met veel begeestering het lied ‘Handen gevraagd’. De aanwezigen in de kerk waren hiervan onder de indruk en E.H. Demaeght bedankte de kinderen daarvoor.

Na de mis werden de bloemenkransen voor de overleden vissers in het erepark aan het visserijmuseum neergelegd. Daarna was er voor de mensen nog tijd om bij te praten.

CH