Toespraak Laurens Feddema:
Beste Mede-parochianen,
Vandaag wil ik U allen iemand voorstellen die velen van U zeker al zullen kennen. Het is iemand die vandaag zijn verjaardag viert. Geboren te Wervik op 24.10.1945., als tweede kind uit een gezin van 3 jongens en 3 meisjes. Op 28.06.1970. werd hij tot priester gewijd. Dit Ambt was hem niet vreemd want van vaders kant waren er 3 “Nonkel pasters” en 3 “Tante nonnen”, van moeders kant 1 “Nonkel paster”. Hij kwam in het onderwijs terecht en op pastoraal vlak werkte hij op het MPI “De kindervriend” in Rollegem. Samen werken met leerkrachten, opvoeders en opvoedsters met mentaal vertraagde kinderen deed en doet hij nog altijd met volle overtuiging (onder andere zijn medewerking verlenen aan de 1. Communie- en Plechtige-communievieringen van het MPI (Pylyserlaan).
In 1982 werkte hij als Onderpastoor in Bissegem, tevens als lesgever godsdienst en proost van de Chiro-meisjes. In die periode maakte hij kennis met de Beweging ATD Vierde Wereld (All Together for Dignity) Samen Werken voor Waardigheid. In 1987 werd hij benoemd tot Pastoor van de Sint Jansparochie in Oostende. 1992 Aalmoezenier in het Sint Andreas Ziekenhuis in Tielt. 1996 terug geroepen naar Oostende, als taak om van 6 parochies een federale parochie te maken. In 2010 zijn pensioenaanvraag aan Bisschop De Kesel. Maar stil zitten was niet wat hij wou, hij bleef zich inzetten voor de ATD Vierde Wereldbeweging, als proost mee te gaan op ziekenvakanties van Ziekenzorg en om lezingen te geven over de visie van Alfons Ven. In 2011 vond hij zijn thuis in Koksijde bij de Familie Jean-Pierre en Trees Supeley die hij had leren kennen in 1978. In 2013 werd er hem gevraagd om Aalmoezenier te worden van de VZW “Mensen van de weg” die zich inzetten voor het welzijn van woonwagenbewoners.
De bron van al deze wetenswaardigheden kreeg ik toegespeeld van onze Webmaster Carlo Wouters die mij een interview aan de hand deed, die Monique Luca voor enige tijd had afgenomen om dit te publiceren in Kerk & Leven. Omdat wij vorig jaar door al de beperkingen van Corona de Eerwaarde Heer Priester Pierre Deleu niet konden feliciteren met zijn 75. Verjaardag en zijn 50. Priesterjubileum, willen we dit vandaag alsnog doen, al is het nu z’n 75. plus 1 en 50. plus 1. Tevens willen wij hem ook bedanken voor zijn inzet in onze Kerk voor de zondag- en doordeweekse misvieringen.
Dankwoord Pr Pierre
Zondag 24 oktober bij het einde van de eucharistieviering in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinen verraste de parochiegemeenschap mij toen Laurens een levensbeschrijving voorlas ter gelegenheid van mijn 75 + 1 jaar sedert mijn geboorte en mijn 50 + 1 jaar sedert mijn priesterwijding. Het is ook 40 jaar geleden dat ik nauwer in contact kwam met de familie Supeley. Hij raakte mij door te vertellen wat mijn motivaties zijn om met mensen om te gaan en door zo vele mooie momenten aan te halen die ik mocht beleven bij vele mensen, waarvan sommige groepen mij bijzonder dierbaar zijn. Een mooie ruiker bloemen met een fles rode en een fles witte wijn beeldden uit waarvoor ik mij inzet: de geur van goedheid en verbondenheid proevend aan de drank van vriendschap die grenzen overstijgt, niet enkel horizontaal maar ook verticaal.Het heeft me bijzonder veel deugd gedaan en daar wil ik iedereen voor danken, zowel de opstellers van de tekst als de vele toejuichingen en bemoedigende woorden en blikken. (Pierre).
