• Paaswens en Paasgebed vanuit de O.L.V.-ter Duinenkerk Koksijde • Paaszaterdag 11 april 2020
Klokken kleppen het Angelusgebed (20u )
Korte intro door het orgel
• iedereen is ter plaatse en het vuur brandt vooraan ( ongeveer 20 min )
Paaswoord door Hans
Beste vrienden, beste medegelovigen Voor ons christenen is dit een andere avond dan alle andere in het jaar. Vandaag gaan we na een zeer verstilde Goede Week een avond in van een groot gemis. Het vuur hier vooraan herinnert ons eraan. Vanavond zouden we hier met een zeer grote groep mensen samen zijn. Vele die voor het Paasweekend aan zee zouden zijn, zouden aan de kerken komen kijken zijn of ons hebben aangesproken, soms in het Frans, het Duits of het Engels waarin je voelt dat het hun moedertaal niet is. “Om welk uur start de Paaswake?” “En in welke kerk?” Al een paar jaar hebben we de gewoonte alle vieringen van de Goede Week samen te vieren in één van onze grotere kerken met als hoogtepunt de Paaswake om dan op Pasen zelf elk die hoogdag met zeer velen te beleven in de eigen parochiegemeenschap van onze pastorale eenheid Ster der Zee Koksijde. En nu, nu is het hier stil! Voor mij, helaas, een lege kerk. Een maand al leven we teruggetrokken. Wie kan, zoekt zich een moment om buiten te komen en is blij dat we de kerken openhouden voor persoonlijk gebed met in achtneming van alle veiligheidsvoorschriften. Dank om je hieraan te houden. Velen laten weten via de moderne media dat ze de wekelijkse zondagsvieringen missen. Het ontmoeten van de vrienden, niet alleen de buren dichtbij of meerdere straten ver of een parochie verder, maar ook wie soms van heel ver komt. Zo ook onze tweede verblijvers die er haast elk weekend zijn in onze gelovige gemeenschap. Kortom, we missen elkaar. Dank je wel voor die groet vanop afstand. Een paar boodschappen voor de deur. Een telefoontje. Een berichtje posten, het facetimen, of het Waths-appen. Dank voor die bijzondere verbondenheid.
Weet je voor mijn deur van de pastorie ligt een levensgroot anker. Ik ben geen visser, maar ik vermoed dat het een anker van een vissersboot moet zijn. Toen ik hier 15 jaar kwam wonen vond ik dit een schitterend beeld. Vandaag hangt aan dit anker een wit laken. Omdat het er al een heel tijdje hangt, draagt het de sporen van weer en wind en getuigt het zo van de bijzondere tijd waarin we nu moeten leven. Samen met zovelen in onze gemeente en daarbuiten dragen we al wie in de zorg staat en het beste van zichzelf geeft, hoog op handen. Sinds een tijdje brandt er ook een kaarsje bij ’s avonds. We moeten ook hier nu mensen uit handen geven en kunnen dit niet doen op de wijze zoals we het zo graag zouden hebben willen doen. Dit kaarsje is nu dat eenvoudig teken van ons medeleven, ons meedragen in ons hart. We weten er ons verbonden mee met al wie o.a. de strijd met het coronavirus verloor. Het anker voor mijn deur brengt mij telkens tot dat bijzonder anker in mijn leven. Voor mij is dat als gelovige, Jezus, de Verrezen Heer die me tot in dat ontsnappende mysterie brengt, die wonderlijke nabije draagkracht in deze kosmos, God. Misschien trokken de klokken je aandacht elke avond om 20u. Het is niet zomaar wat klokkengeluid. Het is een kleppen van de klokken op het ritme van een eeuwenoud gebed. Ons Angelusgebed, ons applaus elke avond. Ons biddend engageren. Ons bemoedigen in deze tijd samen solidair te blijven.
Dit jaar geen Paaswake die ons de nacht doet keren in een warm licht van Zijn verrijzenis. Dit jaar geen uitbundige Paasviering met de inzet van zovelen. Wel een proberen biddend meebeleven van de vieringen van de Goede Week de voorbije dagen, de Paaswake en Pasen zelf, op afstand, achter een computerscherm, smartphone of tablet of voor de TV. Misschien met een kaarsje en wat paasbloemen bij het kruisje?
Ritueel van het aansteken van de Paaskaarsen
Vanavond steken we ook nu de paaskaars aan in deze kerk. Het is een vooruitnemen van wat verderop dit jaar hopelijk nog mag gebeuren. Want misschien wordt het nog een lang wachten tot we terug met zijn allen samen kunnen vieren in onze parochiekerken. Maar beloofd. Dan brengen we bij die eerste zondagse eucharistieviering de brandende paaskaars feestelijk binnen en kunnen we eindelijk ook het doopwater zegenen. Het zal ons verbinden met deze avond, met dit Paasweekend. Met dit hoogfeest, het feest van de Verrezen Heer
Paaswenskaartje gelezen door Griet (tekst kaartje ) Pasen… Pasen is opstaan en een nieuw lied zingen nog enkel over de toekomst, is geloven dat het kan: de dood achter je laten en leven smaken In zuur, zout en zoet. ( tekst : Kathleen Boedt op het kaartje van Muurkranten www.muurkranten.be )
Aansteken van de Paaskaars O.L.V.-ter Duinen door Dominiek
• daarna steekt Dominiek één voor één ook de andere paaskaarsen aan. • Ondertussen wordt het lied gezongen ‘Licht ontloken aan het donker…’ door Griet en Hans
Bezinning door Dominiek
Jezus Messias, al weldoende ben Je rondgegaan. Je voeten brachten vrede, Je handen genezing. Je mond sprak woorden van gerechtigheid. Steen des aanstoots ben Je geworden. Niet langer geduld. Vastgepind Je voeten. Machteloos gemaakt Je handen. Je Hart leeg gestoken, de vlam gedoofd. Jij, eerste steen van een nieuwe wereld bent weggegooid, buiten geworpen… Wij tasten naar licht, het licht van de hoop, het licht van de vrede, het licht van leven voorbij de dood, Jouw Licht. Vanavond en morgen en heel de paastijd door vieren we met alle christenen dat Jezus die Gods licht en Gods toekomst was geworden, leeft! Hij is niet dood. Hij is waarlijk verrezen. Hij is opgestaan tot nieuw leven.
Afsluitend gebed door Hans
God van leven, Ontsteek Uw Licht in ons hart. Dat alle wanhoop daarbij verbleekt, dat niets ons nog angst aanjaagt of moedeloos maakt. Schenk ons uw kracht, vervul ons van uw liefde die reikt tot over de grenzen van de dood : Jezus Messias, de Weg die leidt naar U. Amen.
Zalig Pasen door Hans
Een zalig Pasen wens ik jullie allen, vanwege de hele Pastorale Eenheid Ster der Zee Koksijde vanwege het pastorale team en vanwege onze priesters op rust die we hier ‘ook’ moeten missen.
Visserslied
• eerste en derde strofe. • Griet zingt voor. Hans en Griet zingen refrein
