Jezus zendt zijn leerlingen, maar Hij blijft hen nabij in de heilige Geest.
De meeste ploegsporten zijn met twee ploegen. Dat prikkelt de concurrentie en de strijd. Mochten er drie ploegen zijn, dan ontstaan coalities en dan krijg je te vaak sterk tegen zwak, wat geen spannend spektakel is.
Daarom is liefde tussen twee mensen altijd compleet als ze gericht is op derden. Wanneer liefde tussen twee beperkt blijft tot twee, is de kans groot dat zij tegenover elkaar komen te staan. Liefde met twee staat open voor kinderen, of voor de buurt, of voor een engagement in de parochie. Dan blijft die liefde open.
Zo is dat ook met God. Hij is in wezen met drie, niet met twee. De Vader en de Zoon staan daardoor niet tegenover elkaar, maar staan samen open voor de heilige Geest en omgekeerd. De opdracht van Jezus is dan ook te dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest.
Die opdracht van Jezus aan zijn leerlingen heeft dezelfde betekenis. De joden beleefden een uitzonderlijke relatie met God, één op één, zoals we in de lezing uit Deuteronomium hebben gehoord. Die twee kwamen in de geschiedenis geregeld tegenover elkaar te staan. De christenen waren aanvankelijk allemaal joden. Jezus trekt die één op één open: “Ga dus op weg en maak ALLE volken tot mijn leerlingen.” Liefde tussen twee moet openstaan om te kunnen groeien.
Er is natuurlijk de wielersport waar meer dan twee ploegen meedoen; en er zijn disciplines in de atletiek waar ook meer ploegen aan de start komen. Maar echt spannend is als één tegen één wordt gekampt. Liefde niet. Liefde met twee staat best open naar een derde. Naar het voorbeeld van de heilige Drie-eenheid.
