Het valt op dat de laatst aangeworven arbeiders evenveel krijgen als de eersten. Zo is God!
Een mens die zichzelf belangrijk vond, somde tijdens een radioprogramma op wat hij allemaal al had gepresteerd voor de samenleving. Ik was niet de enige die het op de heupen kreeg, want de journalist in de radiostudio zei met enig sarcasme: “Wat bent U een goed mens.”
In het evangeliestukje van vandaag zien wij nog een goed mens: de heer van de wijngaard die alle arbeiders hetzelfde dagloon uitbetaalt, al hebben ze niet allemaal even lang en even hard gewerkt. Jarenlange syndicale strijd voor gelijke behandeling van de werkende mensen en ons rechtvaardigheidsgevoel protesteren tegen de manier van doen. Bij ons geldt: gelijk loon voor gelijk werk. De heer van de wijngaard houdt daar geen rekening mee.
De parabel is slechts te begrijpen als we weten dat Jezus met de eigenaar van de wijngaard God zelf bedoelt. Wat wij van God ontvangen is genade. Wij verdienen die niet, maar ontvangen die als een liefdegave. Wij kunnen geen aanspraak maken op Gods genade op grond van onze prestaties en verdiensten. God is één en al liefde en vanuit die verbondenheid is Hij goed voor iedereen, volgens zijn eigen normen.
God is heel anders dan wij. Dat hebben wij de voorbije zondagen meermaals gelezen in het evangelie. Wij moeten hem niet beperken tot onze denkkaders. Vandaag leren wij hoe God goed is op zijn wijze.
Iemand die er belang bij heeft durft al eens uitpakken met zijn of haar goede werken en prestaties, in de hoop enige waardering terug te krijgen. Zo is God niet. Hij is goed op zijn wijze en schenk ieder de genade die nodig is.