Beste vrienden van Christus, vandaag is de roepingenzondag. Roepingenzondag is een speciale dag die ons kans geeft om samen te ontdekken waar God ons allemaal roept. Elke christen heeft een roeping. We zijn hier vandaag samengekomen in deze viering in de naam van Jezus Christus. In deze naam zijn we gedoopt. In deze naam zijn we ook geroepen tot heiligheid, tot dienstbaarheid, tot naastenliefde, tot sociale engagement, enzovoort. We dragen ook deze naam van Jezus Christus als christenen. Daar mogen we trots op zijn.
Maar heb je je ooit afgevraagd: wat zit er in een naam? Worden namen conventioneel of willekeurig gegeven zonder een bijzondere verbinden met de drager? Wat is de invloed van de naam met betrekking tot de drager? Staan namen gewoon onverschillig tegenover de dingen of hun drager? Of hebben namen een navelstreng die verbindt met de drager van die namen? Kortom: Wat zijn voldoende redenen om een naam te geven? Van welke waarde zijn namen?
Volgens mij verlenen namen de drager zijn oorspronkelijke eigenheid, uniciteit en onuitsprekelijke kenmerken. Elke naam vertelt een verhaal. Een naam maakt een mens uniek en haalt een mens uit de anonimiteit. Een naam geeft een mens identiteit. Onze namen gaan ons voor en ook zij volgen ons op. Onze namen worden ons meestal gegeven door onze ouders als de eerste geschenk. Meestal is het een naam die al vaak voorkomt in de familie, van generatie op generatie. Met zo een naam willen ouders hun kind in de familietraditie en geschiedenis een plaats krijgen. Het kan ook een naam van een heilige op wiens de ouders hun kind willen toevertrouwen tot bescherming zoals Benedictus, Antonius, Agnes, Catherina enzovoort.
Ouders die ook hun kindje verloren hebben voor de geboorte of als ze nog klein waren, krijgen allemaal een naam als erkenning van hun bestaan en bevestiging van hun liefde voor hun kindje. Daarom zijn namen niet eenvoudigweg onverschillig. Ze worden ons nooit gegeven alleen maar als een kwestie van conventies of consensus. Namen ontvouwen zich en vertegenwoordigen de dingen die ze noemen. Dus, namen zijn nooit neutraal; ze zijn eerder altijd suggestief voor dingen. Mensen bij hun namen noemen geeft ook een gevoel van attentie en erkenning. We voelen ons snel aangesproken als mensen ons bij onze namen noemen. Namen herbergen ook sociale erfenissen en genealogische inscripties (Wie durft nu vandaag zijn of haar kind Hitler of Napoleon te noemen?).
In de eerste lezing vandaag zien we het thema van namen: de naam van Jezus Christus. Het was in de naam van Jezus, wat betekent ‘God redt’ dat Petrus de lamme bij de tempelpoort genas. Petrus benadrukte dat niemand anders, en geen andere naam, redding heeft dan de naam van Jezus Christus, gekruisigd en verrezen.
Het evangelie vertelt ons dat we zijn geroepen tot herder. We zijn geroepen niet zomaar tot een herder, maar tot een goede herder naar het voorbeeld van Jezus Christus. Jezus Christus is de enige en ware Goede Herder. Met andere worden, we zijn geroepen tot herder in de naam van Jezus Christus. Om het duidelijk voor ons te maken, schets het evangelie verder twee belangrijke kenmerken van een goede herder. Ten eerste: ‘De Goede Herder geeft zijn leven voor de schapen’. De Goede Herder is het tegenovergestelde huurling die geen hart heeft voor de schapen. Als de huurling de wolf ziet aankomen, laat hij de schapen in de steek en vlucht weg, de wolf rooft de schapen en jaagt ze uiteen. Ten tweede: De Goede Herder kent zijn schapen en zijn schapen kennen hem. Hier zien we ook een relationele verbondenheid tussen de goede herder en zijn schapen. Maar de Goede Herder doet het hoeden nooit moederziel alleen. Nee, hij doet het in verbondenheid met God de Vader die hem ook zelf goed kent. Deze twee kernelementen zijn de spiegels voor elke christen om na te denken over zijn christelijke roeping vandaag.
Nog andere klein opmerking, geroepen tot herder in de naam van Jezus Christus maakt ook breuk van alle vormen van elitaire groeperingen. Het draait niet enkel rond ons klein vrienden of geloofsgemeenschap. Het is ruimer en roept ons bredere dan onze klein groepjes. Het herinnert ons en roept ons op ook tot diegene die anders zijn dan we. ‘Ik heb nog andere schapen die niet uit deze schaapstal zijn. Ook die moet ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren’ luidt het evangelie vandaag. Met andere woorden, de mensen die anders geloven dan wij, of diegene die niet geloven, moeten we ook de zaadjes van Gods liefde in hen zien en erkennen.
Beste vrienden van Christus, namen geven ons identiteit en haalt ons uit de anonimiteit. Geroepen zijn tot herders in de naam van Jezus Christus heeft de innerlijke kracht en het vermogen om onze verbeelding tot actie aan te zetten. Geroepen zijn in de naam van Jezus maakt ons ook gevoelig tot de missionaire nood van onze tijd.
We zijn geroepen in deze naam tot elkaar, tot onze samenleving en tot de wereld in het geheel. Roeping betekent waartoe u door God geroepen bent om te zijn en te doen zoals de Goede Herder. God roept ons allemaal bij naam: specifiek, individueel, uniek. Dit is wanneer we spreken over roeping: het specifieke pad dat onze reactie op Gods liefde en genade in ons eigen leven zal volgen. We geloven dat iedereen geroepen is om God te dienen in overeenstemming met hun gegeven gaven, talenten en context. Elke christen heeft een roeping. Voor sommigen is dit een specifieke roeping tot bediening. Voor anderen zou het kunnen betekenen dat ze God dienen op allerlei manieren als getrouw leerlingen in het dagelijks leven. God roept ons allemaal om leerling en kerk te zijn, en we hebben deze roeping gemeen: geroepen in de naam van Jezus Christus.
Ieder van ons als een gedoopte draagt de naam van Jezus Christus. Iedereen heeft een roeping. Vind de jouwe in de navolging van Jezus Christus de enige en ware Goede Herder. Hij geeft zijn leven voor zijn schapen. Hij kent hen door en door bij hun namen. Waar ook je bent, wees een goede herder in naam van Jezus Christus. Enkel in deze naam van Jezus Christus ligt onze roeping en redding. Amen.
AnthonyJude Okafor
