Elke zondag komen wij bijeen om in de eucharistieviering ons geloof te voeden rond het Woord van de Heer en de Gaven die Hij met ons deelt.
VOLHOUDEN
Wat goed is, groeit meestal traag. Dat ervaart iedereen wel eens. Je kunt vlugge beslissingen nemen maar de uitvoering kost soms veel tijd en energie. Denk aan een persoonlijke relatie. De keuze om samen te gaan kan vlug gaan maar het vertrouwen moet langzaam groeien. Je kunt daarover moeilijk compromissen sluiten om de zaak vooruit te laten gaan.
Dat is de boodschap van de eerste lezing en het evangelie van vandaag. Mozes blijft vertrouwvol bidden tot God. Hij heft de armen ten hemel, naar God. Als hij moe wordt komen vrienden hem ondersteunen. Godsvertrouwen moet groeien, je moet leren God te vertrouwen en dat volhouden.
De weduwe die een beroep doet op een rechter beseft dat ook. Zijn mentaliteit moet veranderen en dat heeft tijd nodig. Daarom blijft ze aandringen in het vertrouwen dat hij zal bijdraaien.
Zal God dat vertrouwen vinden? Jezus vraagt het zich af. Als onze tijd op is, zullen wij dan nog steeds de armen opheffen, zullen wij ons nog steeds tot hem richten, zullen wij nog steeds vertrouwen in de verrijzenis? Of hebben wij ontmoedigd de armen laten zakken en zijn wij opgegaan in de waan van de dag?
