BUITEN HET GEWONE

De drie lezingen hebben het over de Zoon van David of de Christus. Zijn geboorte gaat voorbij de gangbare voorstellingen.

Je kunt aan de feestverlichting in de straten merken dat speciale dagen op komst zijn. In onze cultuur gebruiken wij gepaste middelen om wat voorbij het gangbare is, in de aandacht te brengen. De komende twee zondagen zijn geen gewone zondagen en dat zullen we geweten hebben.

Toen de evangeliën geschreven werden, gebruikte men andere middelen om wat buiten het gewone viel onder de aandacht te brengen. Matteüs gebruikt onder meer de droom van Jozef.

In de eerste lezing hoorden wij hoe Jesaja bij koning Achaz aandringt om geen steun te zoeken bij de Assyrische koning maar om veel meer op God te vertrouwen. Hij weigert maar krijgt toch een teken: de belofte van de maagdelijke geboorte van de Messias. Dat is buitengewoon.

Jozef vindt in die belofte een antwoord voor zijn probleem. Zijn verloofde is zwanger en het kind kan niet van hem zijn. Jozef gelooft ook niet in een relatie met een andere man. Dan is Maria verkracht en daarom wil hij van haar weggaan. Maar dan groeit in hem het besef dat Maria wel eens de moeder van de Messias zou kunnen zijn, dat aan haar de belofte van Jesaja kan gebeuren. Matteüs legt dat uit in een droom van Jozef. Hij zal dat middel later in zijn verhaal nog gebruiken.

Het is zo mooi hoe teder de evangelist het wondere van Gods menswording voorbereidt. Jozef zal instaan voor de naamgeving van het kind. Hij is dus de vader. Maar voor de bevruchting heeft God zelf gezorgd. Dat kind is buiten het gewone. We voelen het goed aan.

Geen feestverlichting in die tijd, geen klokken die luiden. Maar een warm verhaal over een jonge man die zijn weg zoekt. Jozef die ontdekt hoe hij een taak heeft bij de komst van de Messias. Ook wij hebben een taak bij Gods menswording. Laten we daarover dromen.