Jezus geeft zijn leven voor zijn kudde. Je kunt geen betere en meer toegewijde herder hebben.
Een stad die haar toeristen goed verzorgt, zorgt voor elektronische spullen. Je krijgt een eigen koptelefoontje en je kunt je eigen parcours volgen. Het is nochtans interessanter dat je een levende gids volgt. Je kunt vragen stellen en de gids doet haar of zijn best om goed te antwoorden. Bovendien krijg je veel meer anekdotes en tips voor een goed eethuisje of terrasje. De gids zorgt voor de groep.
Dat is wat Jezus voor ons wil zijn: een goede gids in het leven en zelfs méér dan dat. Jezus wil de goede Herder zijn. Er zijn herders die de schapen in de steek laten als er gevaar dreigt. Maar een echte herder beschermt zijn kudde tegen gevaar en onheil. Zo iemand is Jezus.
Het klinkt schaapachtig dat wij een kudde zijn. We willen juist hyperpersoonlijk zijn. Jezus respecteert dat. Zijn zorg is op maat. Hij is bij ons en in ons en Hij stimuleert dat wij een eigen weg vinden. Maar Jezus leidt ons ook, naar het rijk Gods. Daar waar mensen alles voor elkaar doen, daar gebeurt Gods liefde. Jezus wil ons daarnaar op weg helpen op gevaar van zijn eigen leven, letterlijk.
Een goede stadsgids zorgt voor de groep, geeft uitleg en tips. Hij heeft oog voor wie moeilijk kan volgen. Jezus heeft oog voor ieder van ons. Hij geeft tips voor een gelovig leven, in de richting van het rijk Gods. Hij is de goede Herder.
