DOOR DE GEEST GEDREVEN

Jezus is door de Geest naar de woestijn gedreven en dat houdt Hij voor ogen als Hij aan de verleiding en verlokking van de wereld weerstaat.

Het is wat over het hoogtepunt heen, de hype van Valentijn. Toch zullen ook nu veel verliefde, verloofde, gehuwde en samenwonende koppels cadeautjes gekocht en uitgewisseld hebben. Wat mooi dat zoveel mensen door liefde, en alleen door liefde, gedreven zijn om elkaar te verwennen en te verrassen.

Jezus is ook door liefde gedreven, de liefde van de Vader. In het stukje evangelie van vandaag staat dat Hij door de Geest naar de woestijn is gedreven. Het wordt zijn persoonlijke woestijntijd.

In de eerste lezing kregen wij een verwijzing naar de woestijntijd van het volk. Het gaat er over de voorschriften van ‘Sjavoeot’, het wekenfeest waar de eerste vruchten van de oogst aan God worden opgedragen. De joden vieren Sjavoeot 49 dagen na Pesach. Het is de oorsprong van ons Pinksteren. Zoals bij veel joodse feesten wordt bij wijze van geloofsbelijdenis de heilsgeschiedenis verteld: “Mijn vader was een zwervende Arameër. Hij is met een klein aantal mensen naar Egypte gegaan. Maar terwijl hij daar als vreemdeling verbleef, is hij een groot, machtig en talrijk volk geworden....” Dat verhaal gaat lang door om te belijden dat God reddend aanwezig is.

Tijdens zijn woestijntijd doet Jezus hetzelfde. Hij verwijst naar de geschiedenis van zijn volk, naar de woorden van God die er een heilsgeschiedenis van maakt. Jezus schermt niet met woorden van de Wet om spitsvondig te zijn, maar als de belijdenis van zijn geloof dat God reddend aanwezig is in zijn leven en dat Hij op hem bouwt en vertrouwt.

Koppels die elkaar vandaag verrassen, worden gedreven door hun liefde voor elkaar. Laten wij als christenen gedreven mensen zijn, nu wij bezig zijn aan onze woestijntijd van veertig dagen. Laten wij, gedreven door de heilige Geest, belijden dat wij op God bouwen en vertrouwen.