Paulus heeft iets dat knaagt. Toch zet hij zich in voor de kerk. Jezus wordt niet in zijn vaderstad aanvaard. Toch zet hij door.
Het leven verloopt niet altijd zoals we zouden willen. Oudere mensen zeggen soms welke littekens ze dragen, welke schrammen ze in hun geheugen voelen en welke eelt ze op hun hart hebben. Sommige gebeurtenissen die ons overkomen, tekenen ons voor het leven.
Paulus heeft zoiets meegemaakt. Hij schrijft over een doren in zijn vlees. Wij weten niet wat het is. Paulus is vaak tegengewerkt, buiten gegooid en zelfs gestenigd. Maar die doren in zijn vlees doet nog altijd pijn. Het is een gevoelig plekje en het heeft hem veranderd. Hij is een andere verkondiger geworden.
Jezus maakt het mee in zijn eigen vaderstad. Hij wordt er niet aanvaard als profeet, omwille van zijn afkomst. Jezus verandert er door. Deze pijnlijke ervaring zet hem nog meer dan voorheen op weg naar andere dorpen en streken om het rijk Gods te verkondigen.
We hebben allemaal wel een kiezeltje in onze schoen, een ervaring die ons tekent. Misschien is ons geloof in Jezus wel zo’n steentje, iets dat ons altijd herinnert dat we kinderen van God zijn en vanuit zijn liefde kunnen leven.
