EFFATA: Hou niet vast wat voorbij is.

Breken met vader en moeder... Om Jezus-leerling te zijn, moet je vrij zijn.

Als je met een warmeluchtballon wil opstijgen, moet je alle koorden losmaken. Pas dan kan hij van de grond loskomen.

Iets dergelijks klinkt in de schriftlezingen van vandaag.

Wijsheid is in het eerste testament vooral een praktische wijsheid, niet zozeer intellectuele kennis. In de eerste lezing kregen we zo’n wijsheid: De aardse tent is een last voor de geest. Met andere woorden: als wij vasthangen aan het aardse, kunnen wij Gods liefde ontdekken. De tweede lezing kwam uit de kortste brief van Paulus, die aan zijn goede vriend Filemon. Paulus zit in de gevangenis. Onesimus zorgt er voor hem. Maar hij is een ontsnapte slaaf van Filemon. Paulus stuurt hem terug, ook al zal hij hem zelf missen. Laat hem vrij, Filemon. Hij is onze broeder, niet onze slaaf.

Nog sterker klinkt Jezus’ oproep tot vrijheid. Vrijheid is de voorwaarde om tot geloof te komen. Misschien moet je ooit kiezen tussen je familie en je geloof in God. Je moet vrij zijn.

Die grote nadruk op de keuzevrijheid heeft alles te maken met de aard van ons geloof. Wij geloven in een God die liefde is. Hij schept uit liefde, Hij zendt zijn Zoon uit liefde, Hij redt ons van zonden en dood uit liefde. Hoe anders dan als vrije mensen kunnen wij die liefde van God beantwoorden?

Laten we ons bevrijden van wat ons bindt om als vrije mensen te kiezen voor Jezus. Laten we achterlaten wat voorbij is en nieuwe wegen gaan. Mensen zonder hoogtevrees getuigen hoe zalig een toch met een ballon kan zijn. Maar je moet wel alle touwen loslaten.