Elk jaar trekken jongeren met veel goesting en enthousiasme de wereld rond op kamp. Ze verlaten hun thuishaven en gaan op stap. Daar op kamp is er niets te veel, en alles kan en mag. Het is een tijd voor elkaar. Ook de Vlaamse jongeren nemen hier ook deel aan. Ondanks de wereldwijde pandemie van het coronavirus, is op kamp gaan dit jaar niet verhindert. Op kamp gaan is altijd iets leuks. Heel veel jongeren kijken er het hele jaar naar uit. Dat het leuk is, is merkbaar wanneer de jongeren hun geluk uiten wanneer hun ouders hen afzetten voor vertrek. Er heerst altijd een moment van ontmoetingen, van uitkijken naar een mooi kamp. Als ze terugkomen, dan zijn ze fier als een gieter om te vertellen wat ze allemaal gedaan hebben. Vol enthousiasme en ongekend passie, vertellen ze dit.
Op kamp gaan is een moment van ontdekken van teamspirit en vriendschappen met elkaar die zich bewijzen in de tenten opbouwen, oprichten, verantwoordelijkheid leren nemen op het kampterrein en dergelijke. Maar we moeten toegeven dat het niet altijd van een leien dakje loopt. Op kamp gaan is een zoektocht voor de jongeren naar eigen identiteit: wie ben ik als individu, wie zijn wij, een groepsidentiteit wordt gevormd. Uit deze twee zoektocht vanuit de verhalen en anderen beschikbare middelen tijdens het kamp komen de jongeren tot een geleidelijk begrip van wie hij/zij ten diepste is, en omgaan met de groep op weg naar geluk en zin van het leven.
Op kamp gaan is een moment om de natuur te bewonderen en te genieten. Het kan voor de jongeren een moment zijn voor het ontdekken van een eenvoudiger en soberder vorm van leven. In zo een leven op kamp, ontdekken ze vaak veel vormen van genieten zonder de overvloed en verslavende consumentisme. Vanuit hun kamp beseffen ze hoe wondermooi de natuur kan zijn, met vol verwondering en dankbaarheid. Daardoor appreciëren ze meer de diepe verbondenheid en verantwoordelijkheid voor alles wat niet maakbaar of koopbaar is.
Op kamp gaan geeft de jongeren vaak de opportuniteit om een oude identiteit prijs op te geven met een nieuwe identiteit. Deze nieuwe verworven identiteit is ook nooit definitief. Altijd open tot groei in een kader van tijd en ruimte. Een soortgelijke groei en leerproces zal de komende jaren helpen om de jongeren de nieuwe verworven identiteit van de afgelopen jaren te verbeteren tot het dieper gepeild wordt tot een nieuwe identiteit.
Meestal vlogen de dagen voorbij. De afsluitende avond komt altijd met het aansteken van de traditiegetrouwe en gezellig kampvuur. Het is niet zomaar een kamp, maar een levensbelevenis dat altijd in het geheugen van de jongeren gegrift zit. Ze spelen amusante spelletjes zoals het grote smokkel spel, smurfenspel, de Mol, highlandgames of een rustige yoganamiddag.
Maar als het gaat over het geloof, hoe zit dat dan met de jongeren op kamp?
