Beste vrienden van Christus, voor diegene die iets afweet van landbouw of tuinbouw zal het evangelie vandaag in zijn oren klinken als een vreemd verhaal. Wie laat nu in godsnaam onkruid met tarwe staan? Wie laat het toe dat onkruid het kostbare water en de groeikracht van het zonlicht van de tarwe afneemt? Er zullen weinig boeren, zelfs geen zijn, die dit zo zou aanpakken. Zelfs bij sommige planten zoals tomaten, moet je een deel van hen uitplukken (men noemt dat ‘de tomaten dieven’) om meer kans te hebben op een betere oogst. Maar de logica van God is anders zoals we hebben gelezen in de lezingen vandaag.
In de eerste lezing zien we hoe God onpartijdig en geduldig is, zelfs tegenover de vijanden van zijn volk. Hoewel hij almachtig is, behandelt hij allen met zachtheid en bestuurt alles met zijn goedertierenheid. Aan iedere zondaar toont hij zijn barmhartigheid en biedt hij een hoopvolle toekomst en kansen tot inkeer.
In het evangelie zien we hoe een vijandige buurman onkruidzaad zaait onder de net gezaaide tarwe. De vraag van de knechten betreft het feit dat onkruid doet denken aan enerzijds de grote hoeveelheid ervan, anderzijds aan de uitdrukking van verbazing over dat onkruid dat ze nu zien. Het onmiddellijke antwoord van de huisheer bewijst dat hij zijn buurman beter kent dan de knechten. Dit antwoord van de huisheer heeft oog voor de boodschap die schuilt in deze parabel, namelijk: een les van Gods geduld voor allen.
Maar wat is geduld? Wat houdt het geduld in? Geduld is een klein woord, maar het kan veel redden. We kennen allemaal de spreuk dat geduld alles overwint. Of, dat met geduld alles te bereiken is. Volgens het Vandaele woordenboek is geduld synoniem met lijdzaamheid, verdraagzaamheid. Het is een kalme en langdurige volharding in het wachten op iets.
Misschien kunnen we geduld vergelijken met de mosterdzaadjes of de gist in de bloem zoals in de tweede parabel in het evangelie.
Het kan een klein begin hebben, maar het einde ervan zou enorm toenemen. Op deze manier wordt het werk van genade in het hart, het Koninkrijk van God in ons voortgezet. In de ziel waar genade werkelijk is, zal ze werkelijk groeien. Hoewel het aanvankelijk misschien niet te onderscheiden is, zal het uiteindelijk tot grote kracht en bruikbaarheid komen. De prediking van het evangelie werkt als zuurdeeg in de harten van degenen die het ontvangen. Het zuurdeeg werkt zeker, evenals het woord, maar geleidelijk. Het werkt stil en zonder gezien te worden, maar toch krachtig; zonder lawaai, want zo is de weg van de Geest, maar zonder falen. Als het evangelie in de ziel komt, verandert het grondig. Ook met geduld, moeten we een geleidelijke vooruitgang leren te verwachten.
Beste vrienden van Christus, God heeft de scheiding van de tarwe en onkruid aan zichzelf voorbehouden. Met zijn ongekend geduld wacht Hij daar nog mee. Er is nog steeds mogelijkheid tot bekering voor elke mens. Dat betekent dat het niet de macht van de mensen is het onkruid van de tarwe te scheiden. Maar we zijn vaak geneigd onze medemensen haastig en ongegrond te oordelen en te veroordelen vanuit wit-zwart tegenstellingen, tussen gelovigen en ongelovigen, tussen goeden en slechten, tussen onkruid en tarwe. Voor ons moeten de slechten gestraft worden terwijl als dat voor ons gaat, verwachten we een eerlijke nuancering. Om deze tweeslachtigheid te vermijden hebben we nood aan het onderscheidingsvermogen van de heilige Geest. Daarbij roepen we de Geest van God om ons bij te sturen en te helpen omdat we niet weten hoe we best moeten bidden. De heilige Geest zelf pleit altijd voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.
De parabel van het onkruid en de tarwe roept ieder van ons vandaag op om anders te gaan boeren. Het roept ons te spiegelen aan het onmetelijke en oneindige geduld en goedertierenheid van God. God laat niet alleen de tarwe groeien, ook het onkruid mag groeien. Ons geduld ook al als het maar klein en schijnbaar nietig is zoals de onooglijke mosterdzaadjes, kan altijd openbloeien en vruchten voldragen. Laten we dan met geduld geloven in de vitaliteit van het goede dat elke mens draagt. Elke mens is een geliefd kind van God.
