Simeon en Hanna zijn mensen die tegen het wachten kunnen en die blijven verwachten dat de messias komt. Groot is hun vreugde.
Ouderlingen vinden vreugde in hun kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Of ze vinden diepe vreugde in elkaar. Of ze herbeleven de vreugde van oude herinneringen. OP elke leeftijd kunnen wij vreugde vinden om altijd andere redenen.
In het evangelie zien we twee mensen, Simeon en Hanna, die hun vreugde vinden in de ontmoeting met de Heer die ze lang hebben verwacht. Wij vieren de Opdracht van de Heer veertig dagen na Kerstmis. Vanaf dan zijn de dagen langer en de nachten korter beginnen worden. En dat verschil zien we nu al goed.
Dit feest ademt nog een beetje Kerstmis. Toen ging het over herders die vreugde vonden toen zij het Kind vonden in de kribbe, een ontmoeting met de Heer. En we hebben de wijzen uit het Oosten zien passeren, die hun vreugde vonden in de ster die hen bij het Kind bracht, een ontmoeting met de Heer. En vandaag zijn het Simeon en Hanna die vreugde vinden bij het zien van de Heer.
Is dat niet de bron van echte diepe vreugde voor elke mens: de Heer mogen ontmoeten? Wij kunnen hem zien in iedere mens, in de sacramenten en zeker in de eucharistieviering.
Oud of jong, de echte vreugde vinden wij in de ontmoeting met de Heer. Laten we hem ontvangen als we hem zien zoals de herders, als we hem zoeken zoals de wijzen, als we op hem wachten zoals Simeon en Hanna.
