Jezus zendt zijn leerlingen. Amos wordt gezonden als profeet. Rusten en alles bij het oude laten is blijkbaar geen optie.
“We zijn al dik tevreden als we ons gewone jaarprogramma kunnen afwerken,” zei de voorzitter van een vereniging. Het was zijn antwoord op de vraag of er geen ledenwerving moest gebeuren. Daar was geen tijd en geen energie voor.
In de lezingen van vandaag krijgt die houding een onvoldoende. Amos wordt gezonden in duidelijke taal: “Het is de Heer die mij gezegd heeft: Trek als profeet naar mijn volk Israël.” De vijgenkweker wordt plotseling profeet. En Jezus zendt zijn leerlingen in groepjes van twee. De twaalf apostelen en de profeet Amos: allemaal gezondenen. Telkens staat erbij dat de kans bestaat afgewezen te worden.
God roept ons en zendt ons, maar wij zijn niet zeker of wij succes zullen hebben. De kans om afgewezen te worden, kan ons afschrikken. Misschien doen we dan maar niets. Het is toch goed zoals het nu is...
De voorzitter die geen energie kon opbrengen om ledenwerving te doen, trok grote ogen. Hij werd afgelost en toen ging het wel. Met nieuwe energie en frisse moed werden wel nieuwe mensen aangesproken én werd het jaarprogramma afgewerkt. Daar staat onze kerk voor. Dat is de opdracht van onze gemeenschappen: het programma afwerken én nieuwe mensen uitnodigen. De Heer zendt ons.
