Ruime blik

Jezus wil voor iedereen openstaan. Iedereen mag aan het rijk Gods deelnemen.

We maken gemakkelijk onderscheid tussen mensen en plaatsen hen in hokjes: de goeden en de slechten, de blanken en de zwarten, de rijken en de armen, de kampioenen en de verliezers, de sterken en de zwakken,...

Johannes heeft er in het evangelie ook last van: we hebben iemand die ons niet volgt, in uw naam duivels zien uitdrijven... Er zijn dus mensen die ons volgen en mensen die ons niet volgen. Op zich is daar niets mis mee, want dat is de beschrijving van wat is. Maar Johannes koppelt er gevolgen aan: we hebben het hem belet. Die ons niet volgen, kunnen en mogen niet het goede doen in Jezus’ naam.

Jezus spreekt Johannes tegen, want iedereen mag het goede doen.

Er is sprake van nog meer hokjesdenken in dat ene zinnetje. Johannes zegt: iemand die ONS niet volgt. Hij zegt niet: iemand die Jezus niet volgt. Daarmee promoot de leerling Johannes zichzelf tot leraar. De afstand wordt daardoor nog veel groter. Die loopt wel echt naast zijn schoenen.

Jezus verruimt de blik. Hij is er voor iedereen en iedereen mag in zijn  naam het goede doen. Als we het hokjesdenken doorbreken zien wij alle mensen als zusters en broeders en kunnen wij waarderen dat ook zij het goede doen.