SPANNING

Jezus zegt dat Hij geen vrede is komen brengen maar verdeeldheid.

Je kunt soms iets zeggen dat helemaal anders uitdraait en het omgekeerde effect heeft dan wat je bedoelde. Je wenst iemand een fijne en ontspannende vakantie en die antwoordt dat zij of hij afgedankt is en werkloos is.

In het evangeliestukje ontmoeten we Jezus die dat meemaakt. Vandaar dat wij met enkele wrange uitspraken van Jezus zitten. Hij is ontgoocheld. Hij had het zo goed bedoeld maar het komt niet. Hij had een vuur van enthousiasme willen zien oplaaien maar het gebeurt niet, geen vuur. Hij had vrede willen komen brengen, maar er is verdeeldheid.

Het is best mogelijk dat Jezus wel eens ontgoocheld en ontmoedigd is geweest. Het is niet toevallig dat Lucas dit schrijft. In het begin van zijn verhaal horen we de engelen die Jezus’ geboorte aankondigen zingen over vrede: “Vrede voor alle mensen van goede wil.” En op het einde is dat het eerste woord van de Verrezene: “Vrede zij met u.” Om de vrede gaat het bij Jezus! En Hij ziet die niet gebeuren.

Vrede staat hier niet voor een gemakkelijke, goedkope, oppervlakkige vrede die problemen toedekt en doodzwijgt. Vrede staat hier voor de spanning tussen de eigen overtuiging en principes waaraan je trouw bent en de verzoening en verdraagzaamheid met de mensen die anders denken en leven. Die spanning volhouden, voor die spanning kiezen, dat leidt tot vrede. Maar dat brengt verdeeldheid mee, zoals Jezus ervaart.

Hoe goed onze bedoelingen zijn, het kan soms heel anders uitdraaien. Hoezeer Jezus zich inzet voor de vrede onder de mensen, er ontstaat verdeeldheid. Kiezen voor Jezus is een spanning.