Jezus moedigt zijn leerlingen aan om op God te vertrouwen. Hij zorgt voor de mensen.
Als een familielid op een overlijdensbericht vergeten werd, kan dat tot ontgoocheling en spanning leiden. Of als een lijst mensen bedankt worden omdat ze iets gepresteerd hebben, en iemand wordt vergeten - dan kan dat tot afstand en breuk leiden. Je had gehoopt erbij te zijn en nu voel je je gepasseerd.
“God vergeet je nooit,” zegt Jesaja. Zelfs in het onvoorstelbare geval dat een moeder haar kind zou vergeten, God vergeet nooit iemand. Dat is een hele geruststelling.
Jezus draait het om: je kunt niet God en de afgod van het geld dienen. Wie de afgod van het bezit en de materiële welstand aanbidt, vergeet God. God vergeet de mens niet, maar de mens kan wel God vergeten. Wie echter voor God kiest, hoeft zich geen zorgen te maken. De eerste en enige voorwaarde is kiezen voor God.
Jezus drukt het heel dynamisch uit: “Zoek eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid.” Het is dus niet ‘geloven’ of ‘niet geloven’; het is zoeken, op weg gaan, uitkijken, opnieuw beginnen. Wie het rijk Gods zoekt, hoeft zich geen zorgen te maken. God zorgt.
Dit is het slot van Jezus’ Bergrede. Tevoren heeft Hij duidelijk gemaakt wie of wat het rijk Gods is; denk aan de zaligsprekingen. We weten wat Hij bedoelt. Laten we dan zoeken.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.