Hier vooraan en op jullie folder staat een afbeelding van een oude icoon. Het origineel dateert uit de zevende eeuw en werd in de negentiende eeuw ontdekt. Het origineel wordt in het Louvre in Parijs bewaard. We zien twee figuren en het is niet moeilijk te weten wie, want hun namen staan erbij. Links staat Menas, de overste - rechts staat Christus die het Woord Gods n de hand heeft.
Deze icoon wordt door de Taizégemeenschap de Icoon van de Vriendschap genoemd. Christus legt zijn arm op de schouder van Menas. Wat een mooi beeld. Het is alsof Christus Menas wil voorstellen. In elk geval straalt er vrede van dit beeld uit.
Dat is wat wij vandaag vieren, met Pasen. De vrede en de vriendschap van de Christus. Hij legt zijn arm op de schouder van iedere mens, om ons het heil te presenteren, om ons naar voren te halen.
Mensen zijn eindig, neperkt, blootgesteld aan allerlei vormen van lijden. De Christus neemt die eindigheid weg. Zelfs de belemmering van de dood doorbreekt Hij. Hij neemt ons mee naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, naar de nieuwe tijd.
Het beeld op de icoon is teder en breekbaar. Ook al is de indruk broos, niets kan de liefde van de Christus breken. Niets zal ons van de liefde van Christus scheiden. Menas heeft er alle vertrouwen in.
Het vertrouwen van ons geloof mag in ons groeien. De icoon zit opgeborgen in een museum. Maar daar hoort de liefde van de Christus niet thuis. Die woont in ons hart. Laten we daarvan leven, meer en meer. En laten we die delen met vele mensen die haar niet kennen.
Zalig Pasen. Mogen de vriendschap en de liefde van de Christus op jullie rusten, als een hand op jullie schouder.
