Onze geloofsgemeenschap van Sint Geertrui heeft een lange en rijke geschiedenis. Vandaag – 22 november, Sint Cecelia – willen wij hier graag een belangrijk hoofdstuk aan toevoegen.
In de geschiedenisles vroeger op school leerden wij om dit met een tijdslijn te doen. Als jullie het goed vinden zou ik mijn tijdslijn willen starten op 5 september 1969.
Op die bewuste vrijdag kwam hier een jonge kerel aangewaaid en die besliste om zingend lid te worden van het toen nog Jongerenkoor Gertro. De jonge kerel,16 jaar oud, was Jan Breuls. Wie goed kan rekenen, weet dus dat Jan dit jaar 54 jaar lid is van het Gertrokoor.
Onze toenmalige dirigent pater Assumptionist Jozef Hermans had er na een 5-tal jaren een beetje genoeg van en wenste te stoppen. En wat nu? Jan zag het wel zitten, om het dirigeerstokje van Jef over te nemen, maar het werd een vuurdoop van de bovenste plank. Zijn eerste viering zou uitgerekend de Plechtige Communie en Vormselviering zijn op zondag 13 mei 1973. Het leuke is dat ons aller Martine, nog steeds trouw lid van het koor, die dag haar plechtige communie deed.
Rekenen jullie nog steeds mee? Inderdaad 50 jaar later onafgebroken, elke week een repetitie en elke zondag een misviering, dit konden we toch niet zomaar laten voorbij gaan.
Maar het stopt niet bij het dirigeren van het koor. De lijst van taken en activiteiten die Jan nog op zich neemt is indrukwekkend, de job van pastoor of herder van een geloofsgemeenschap waardig, en als je dat omrekent in tijd bijna anderhalve carrière.
Toen Jan Wuyts pastoor van Sint Geertrui werd, heeft hij de parochieploeg in het leven geroepen, vooruitziend zoals hij toen was maar nu echt een absolute noodzaak. Jan maakte deel uit van de parochieploeg van 1985 tot 1993 en van 1998 tot 2001.
In 1983 werd Jan lid van de kerkfabriek. Toen Pol Trekker ontslag nam als secretaris is Jan secretaris geworden ad interim. Maar bij de verkiezingen van 1985 is hij effectief secretaris geworden onder voorzitterschap van Frans Rummens en schatbewaarder Piet Jacobs. Voorzitter werd hij in april 2001 tot op de dag van vandaag. Sinds enkele maanden is hij ook voorzitter van het centraal kerkbestuur.
Jan heeft ook gezorgd voor de erfpacht van Geertruihof en mee zijn schouders gezet onder de verbouwingen en aanpassingen tot wat het nu geworden is, een prachtige zaal, uniek in Leuven. Met Jan als chef-kok aan het roer voor heel veel parochiefeesten om de kosten van de restauratie te kunnen betalen met de hulp van ons allemaal.
Vandaag zorgt hij als ‘werkgroep Liturgie’ steeds voor een viering met aangepaste teksten en muziek en heel veel keren ook met een blaadje voor de mensen in de kerk.
Onze Sint-Geertruikerk wordt ook vaak gebruikt voor mooi verzorgde uitvaarten of huwelijken met een prachtige rode loper, kindjes die gedoopt worden, eerste communies en vele concerten die met podia, klank- en lichtinstallaties de kerk een beetje ombouwen maar de dag nadien zie je daar absoluut niets meer van en nee dat gaat niet vanzelf…
Ik hoop dat we geen belangrijke dingen over het hoofd gezien hebben want het is inderdaad een indrukwekkende staat van dienst. Om maar te zwijgen over de dagdagelijkse bezigheden in het kerkgebouw en Geertruihof, … zal ik een paar suggesties doen … maar het stopt nooit…
“Jan, er is een lamp kapot.” Midden in de nacht is het alarm afgegaan, gelukkig zonder veel erg, er zaten geen leeuwen of tijgers maar duiven of een vleermuis. De poetsvrouw liet weten dat ze ziek is, dus Jan weer zijn bed uit om voor de mis de zaal nog te gaan poetsen. De kaarsen zijn bijna op, misschien ook nog een beetje gas bijbestellen, begrotingen maken, met onlangs het hoogte- of dieptepunt met Goede Vrijdag toen er een steen van 163 gram van onze toren viel. Het was weer alle hens aan dek om de kerk op een veilige manier toegankelijk te maken en een nieuw dossier voor de boeg eindeloos … maar elke dag opnieuw staat Jan paraat steeds rustig met een glimlach en een kwinkslag.
Lieve en ik hebben natuurlijk een beroep moeten doen op Ger-Jan want zonder zijn hulp hadden we nooit kunnen bereiken wat we voor ogen hadden. En dit in het grootste geheim want het moest vooral een verrassing blijven. Ger-Jan, hartelijk dank ook voor het feit dat u zich vandaag hebt vrijgemaakt om het Gouden Sint-Romboutskruis bij Jan op te spelden.
Het Sint-Romboutskruis is een hoge kerkelijke onderscheiding voor personen die zich op één of andere wijze erg verdienstelijk hebben gemaakt binnen de werking van de Rooms-katholieke Kerk. Niemand heeft deze onderscheiding meer verdient dan jij, Jan.
Proficiat, met een welgemeend applaus van ons allemaal.
