Om de plechtige viering en het kerkelijk jaar af te sluiten zongen ze 'Verleih uns Frieden', een pakkend vredeslied van Felix Mendelssohn. Daarna haastten ze zich naar Bertembos waar het aperitief hen opwachtte.
Was het reeds de 55e of de 56e keer? Alleszins al meer dan een halve eeuw staat het koor wekelijks paraat om de zondagsviering muzikaal te ondersteunen en hiervoor bijna elke vrijdag naar de repetitie te komen. Ze zijn erg aanwezig in de Sint-Geertruigemeenschap en vooral erg dankbaar omdat ze elke week de kans krijgen om te luisteren en te zingen voor en met de grote gemeenschap, tot het lied gaat stromen, verbinden en verblijden.
In haar tafelrede zei voorzitster Greta wat zee allemaal voelen: het Gertrokoor is met haar leden, ereleden en steunende leden één grote familie. De jaarlijkse één- of meerdaagse uitstap is telkens een groot succes. De tweede koorleider Klaas Jaap - hij noemt zichzelf repetitor - is erg ambitieus en dat was even wennen. Maar in het besef dat men niet perfect moet zijn om geweldig te zijn, was iedereen tevreden en waren de violen snel opnieuw gelijk gestemd.
De stemming en het feestmaal waren voortreffelijk. Elk jaar worden de jubilarissen in de bloemetjes gezet, dat zijn koorleden die 5 jaar of een veelvoud ervan lid zijn van Gertro. Dit jaar waren er maar liefst 6 gelukkigen, van 5 tot 55 jaar lidmaatschap. Een speciale vermelding voor het oudste koorlid, dat met 85 jaar nog elke week stipt aanwezig is op repetities en uitvoeringen. Ook zij verraste iedereen toen ze aanschoof bij de traditionele plakkers met de gevleugde woorden: t is nog te plezant om nu al naar huis te gaan!
De grote vensters in Bertembos openen vergezichten. De natuur raakt stilaan in rustmodus, maar iedereen weet dat na de winter de lente komt en de oude takken opnieuw uitlopen. Ook het Gertrokoor blijft hoopvol onderweg, één van adem en één van geest, elkanders lief en leed dragen. Hoopvol onderweg naar Kerstmis.
