Aswoensdag: Een Spirituele Start van de Vastenperiode
Aswoensdag markeert de start van de vastentijd in de christelijke traditie, een periode van bezinning, gebed en voorbereiding op Pasen.
Het valt 46 dagen voor Pasen, waarbij de veertig dagen vasten zelf (exclusief zondagen) een kans biedt voor gelovigen om hun geloof te verdiepen en dichter bij God te komen.
Historische achtergrond
De oorsprong van Aswoensdag gaat terug tot de vroege christelijke gemeenschap. In de vierde eeuw werd het vasten in de aanloop naar Pasen steeds gebruikelijker.
Aswoensdag zelf werd in de 7e eeuw officieel erkend door de Katholieke Kerk. De traditie om as op het voorhoofd aan te brengen als een teken van boete en nederigheid is ontstaan uit de Bijbelse gewoonte om as te gebruiken als een symbool van rouw en spijt. In het Oude Testament wordt as vaak geassocieerd met berouw, zoals in het verhaal van Jona, waar de inwoners van Ninevé zich in zak en as kleedden om hun zonden te betreuren.
De Liturgie van Aswoensdag
Tijdens de Aswoensdag vieringen worden gelovigen uitgenodigd om naar de kerk te komen voor een speciale mis. Een belangrijk ritueel in deze viering is het aanbrengen van de as op het voorhoofd van de gelovigen in de vorm van een kruis. De priester zegt doorgaans de woorden: “Gedenk, mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren” of “Bekeer je en geloof in het Evangelie”.
Deze woorden herinneren de gelovigen aan hun vergankelijkheid en de noodzaak om zich te bekeren van hun zonden.
De as zelf is gemaakt van de verbrande palmtakken van de voorgaande Palmzondag, wat de cyclus van het kerkelijk jaar symboliseert. Het gebruik van deze as benadrukt de verbondenheid tussen de verschillende seizoenen van de liturgie en herinnert gelovigen aan de cyclus van leven, dood en wedergeboorte.
Betekenis van de Vastenperiode
De vastentijd, die begint op Aswoensdag, is een periode van 40 dagen waarin gelovigen worden aangemoedigd om zich te concentreren op gebed, vasten en goede daden. Het doel van deze tijd is niet alleen om zich af te zonderen van materiële zaken, maar vooral om een dieper spiritueel leven na te streven. Vasten kan verschillende vormen aannemen, zoals het opgeven van bepaalde voedingsmiddelen, het verminderen van consumptie, of het inzetten van tijd voor liefdadigheid en sociale rechtvaardigheid.
In de moderne tijd kiezen veel mensen ervoor om Aswoensdag en de vastentijd op een persoonlijke manier te benaderen. Dit kan variëren van het vasten van social media tot het maken van tijd voor meditatie en gebed. Voor velen is dit een kans om opnieuw verbinding te maken met hun geloof en om na te denken over hun leven en relaties.
Conclusie
Aswoensdag is meer dan alleen een religieuze ceremonie; het is een uitnodiging tot reflectie en verandering. Het markeert het begin van een tijd van verdieping, introspectie en spirituele groei. Of men nu traditioneel vast of op een persoonlijke manier de vastentijd benadert, Aswoensdag biedt een waardevolle gelegenheid om stil te staan bij wat werkelijk belangrijk is in het leven.
Het is een tijd om te reflecteren op onze levenskeuzes, onze relaties met anderen en onze relatie met God.
WE KRIJGEN WEER 40 DAGEN
Vijf maart, Aswoensdag, begint de veertigdagentijd. Samen gaan we weer op weg naar Pasen. Het gewone en alledaagse wordt even doorbroken door deze ‘sterke tijd’. De aandacht gaat uiteraard naar de acties van Broederlijk Delen. Van harte willen we onze broeders en zusters in het Zuiden steunen.
Voor Christenen daagt deze tijd ook uit om zelf te zoeken hoe wij ons leven kunnen verdiepen. Hoe kunnen wij ons leven omkeren om straks als paasmensen op te staan. Mensen die vernieuwend in het leven staan. Mensen die als licht vertellen dat het duister nooit zal overwinnen. We krijgen weer 40 dagen de tijd om iets nieuws te laten groeien en bloeien, vooral in en door ons leven.
Vastentijd: tijd van verbinding
Stap voor stap willen we groeien in onze vriendschap met de Heer. Hij wil het centrum van ons leven zijn. Een moment van gebed en bezinning, een tijd om het evangelie ter hand te nemen en te lezen, … Met Hem aan onze zijde willen wij op weg gaan.
We willen ons hechter verbinden met de mensen die wij ontmoeten. Van mening mogen we dan al eens verschillen. Misschien voelen we ons niet begrepen. We vinden moeilijk de woorden om elkaar te verstaan. Dit is een tijd van wederzijdse verdraagzaamheid en van geduld. Tijd om te groeien in solidariteit met mensen die het minder goed hebben. Het is een tijd om de zorg voor het eigen belang los te laten, om het op te nemen tegen de harde roepers van ‘elk voor zich’, en zo weer van harte broer en zus te worden van elk-ander.
Vastentijd: tijd om ons te herpakken
Veertig dagen krijgen we, om niet bij de pakken te blijven zitten maar ons te herpakken. De excuses laten we achterwege. We willen er echt voor gaan. Het hoeft allemaal niet groots te zijn, geen prestaties van christelijke krachtpatsers. Denken we liever aan vele kleine momentjes van gebed, dankbaarheid of voorspraak, de hele dag door. Aan vele tekentjes van vriendelijkheid, openheid, begrip en mildheid.
Aan kleine veranderingen in onze levensstijl waarmee we kiezen om aan de kant van de oplossing te gaan leven in plaats van mee de problemen te vergroten.
Vastentijd: tijd van hoop
Als christen willen we zo die veertigdagentijd beleven, met verbeelding, veerkracht en met velen verbonden. Zo zijn we ook doorheen de woestijntijd een teken van hoop. Elke geloofsgemeenschap die daar werk van maakt, wordt een plaats van hoop. Laten we dus maar ‘samen’ gaan, als broers en zussen, Fratelli Tutti in Jezus’ naam. En op onze weg laten we los wat niet echt gelukkig maakt, hechten we ons aan nieuwe verbondenheid. Zo worden we pelgrims van hoop… Met Pasen in het vooruitzicht.
Van harte een gezegende vastentijd gewenst.
Deken Johan
