Hoe gaat het met jou Rita?
De lockdown begint te wegen. Egoïsme komt te voorschijn… Maar het is wel verbazend hoe veerkrachtig een mens kan zijn. Dus ja, ondanks de beperkingen voel ik mij wel goed… natuurlijk wel uitkijkend naar versoepelingen en met oneindig veel respect en dank aan de mensen die dag in dag uit al die zieken verzorgen.
Waar lig je wakker van? Wat vind je belangrijk?
Hoe lang gaat dit alles duren? Wij zullen de ziekte overwinnen, maar ten koste van wat? Bij ons in het westen verlopen de vaccinaties nu vrij vlot en binnen afzienbare tijd zal er toch een zekere immuniteit ontstaan. Maar hoe moet het met de landen (India, Brazilië…) waar het virus ongenadig toeslaat en de middelen (tekort aan dokters, personeel, vaccins, medicijnen…) ontbreken om een afdoende kentering te weeg te brengen? Kunnen wij gerust toekijken?
Wat mis je sinds de coronapandemie?
Ik besefte niet dat ik zo van ontmoetingen hield. Ik besef nu dat mensen er voor elkaar zijn.
Wat wou je al lang doen en heb je tijdens de coronaperiode eindelijk tijd voor gehad?
Toch eindelijk een aantal boeken lezen! Boeken zijn het geheugen van de mens. Dank aan HET boek. Het Evangelie overleeft tijd en ruimte: mijn houvast.
Wat mogen wij nooit meer vergeten?
Dat de mens kwetsbaar is. Onze menselijke hoogmoed maakt van ons supermensen tot… wij plots beseffen dat er naast de materiële wereld nog iets anders is wat ons tot mensen maakt. Zullen wij de les leren?
Wat is jouw wens voor de toekomst “postcorona”?
De postcorona zou de mens moeten leren na te denken om niet al te egoïtisch te zijn voor de tijd die ons is toegemeten. Zullen wij beseffen dat naast het materiële de geestelijke boodschap mensen tot mens maakt?
Andere artikels #dit is onze gemeenschap
