In onze weg van Pasen tot Pinksteren gaan we onverdroten door. Vandaag staat “raad” als gave van de Heilige Geest centraal. Raad is een belangrijk onderdeel van ons dagelijks leven en we hebben het veel meer nodig dan we soms durven denken.
Elke dag mogen, en moeten, we talloze beslissingen nemen, van de meest banale tot de moeilijkere en soms zelfs tot beslissingen die ons leven verder zullen bepalen. Het gaat van de meest eenvoudige vraag die we ons stellen: ‘wat zullen we vandaag eten?’, ‘wat doe ik vandaag thuis in deze tijden van Corona?’ of ‘wie zal ik eens bellen en vragen hoe het gaat met haar?’ tot ‘durf ik het eindelijk te zeggen dat ik haar graag zie en met haar mijn leven wil delen?’. Voor de meest moeilijke vragen gaan we zelfs onze tijd nemen om erover na te denken. Niet over één nacht ijs gaan heet dat dan. In het Veni creator Spiritus lichten we deze week de 4e en de 5e strofe er even uit waarin gesproken wordt over de innerlijke strijd die we mogen, en soms moeten, voeren alvorens we vrede vinden, alvorens we tot een besluit kunnen komen. Het is maar door de raad die ons geschonken wordt dat we in staat zijn om verder te gaan.
Accende lumen sensibus,
infunde amorem cordibus,
infirma nostri corporis,
virtute firmans perpeti.
Hostem repellas longius
pacemque dones protinus,
ductore sic te praevio,
vitemus omne noxium.
Verlicht ons duistere verstand,
geef dat ons hart van liefde brandt,
en dat ons zwakke lichaam leeft
vanuit de kracht die Gij het geeft.
Verlos ons als de vijand woedt,
geef ons de vrede weer voorgoed,
Leid Gij ons voort, opdat geen kwaad,
geen ongeval ons leven schaadt.
Jezus deed het ons voor. Na zijn doop in de Jordaan, door Johannes de Doper, had ook Hij tijd nodig om alles te laten bezinken, had Hij raad nodig om verder te gaan. Vol van de Heilige Geest ging Jezus van de Jordaan weg, de woestijn in (lc 4,1).
Hij trok naar een plaats van afzondering en verzoeking. Het is daar, in de woestijn, dat de Joden het joodse volk werden, door die lange weg die ze uit Egypte maakten met vallen en opstaan, waar ze zowel geleid werden door God als door hun verleden en allerlei verleiding steeds in verzoeking werden gebracht. En daarheen werd Jezus geleid door de Heilige Geest. Hij werd er beproefd door de duivel en hij overwon alle verzoekingen die Hem voorgeschoteld werden. Jezus heeft zijn tijd genomen om die Geest in Hem te laten spreken, ernaar te luisteren en dan Zijn weg te vervolgen, gesterkt.
In de kracht van de Geest keerde Jezus terug naar Galilea en men sprak over Hem in heel de streek. (Lc4,14)
Wat Jezus deed was niet nieuw. Eeuwen voor Hem worstelden mensen al met moeilijke beslissingen en lagen er zelfs nachten wakker van, worstelden ze met hun geweten, smeekten ze al bij God om raad. Ik zegen de Ene die mij raad gaf, ja, nachten lang. (Psalm 16,7) Het joodse volk zocht in de woestijn naar richting, naar hun weg. Thora, de eerste vijf boeken van het Oude Testament en de belangrijkste voor de Joden, betekent ook letterlijk stok-die-de-richting-aangeeft. Mensen hebben zich steeds tot God gericht om richting te zoeken en Hij helpt altijd. Inzicht geef Ik u, onderrichting, omtrent de weg die gij gaan moet. Ik geef raad. (Psalm 32,8.) En die raad werd ook hoog geprezen. Hij wordt zelfs al eeuwen bezongen in de psalmen, want wijze raad is, nog steeds, goud waard.
Gij die mij leidt door uw raad, mij later in heerlijkheid wegneemt. (Psalm 73,24)
Zo kunnen ook wij raad vragen aan de Heilige Geest en Hij zal het ons ook schenken! In de stilte van ons hart schenkt de Geest ons raad. Het is immers de gave waardoor de Heilige Geest ons geweten in staat stelt een concrete keuze in gemeenschap met God te maken, volgens de logica van Jezus en van zijn Evangelie. In die stilte verlaten we onze eigen logica, om in ons niet alleen het verlangen, maar ook in het diepe een klank zelf te laten rijpen, in de Geest. Zo mogen we groeien, steeds meer en meer. De Geest is immers liefde en gave. Zo doet hij ons innerlijk groeien, ons positief groeien, in gemeenschap en stelt ons zo in staat steeds meer te leven.
Want de gaven van de Geest zijn ook een schat voor de gehele gemeenschap waarmee we ons steeds verbonden mogen weten. Voor oplossingen op vele vragen gaan we immers al eens te rade bij iemand anders. “Wat denkt gij?” Met twee of meer ons buigen over dezelfde materie brengt raad. Het feit van erover nagedacht te hebben en iemand anders gehoord te hebben zet alles in een ander perspectief. Met twee of drie door hetzelfde venster kijken en dan neerschrijven wat elkeen van jullie ziet, levert meestal drie andere beelden op en toch is hetzelfde zicht dat jullie allemaal gezien hebben. Door die beelden samen te leggen krijg je een rijker beeld dan voorheen. Het is belangrijk om raad te vragen.
Daarenboven is raad geven zelfs een werk van barmhartigheid. Kwestie van even terug te koppelen naar dat Heilig Jaar van barmhartigheid. De onwetenden onderrichten, waarmee men hier bedoelt mensen onderwijzen of iets bijbrengen, en raad geven aan wie twijfelt zijn 2 van de 7 geestelijke werken van barmhartigheid die hier perfect bij aansluiten. Want barmhartigheid beoefenen bij wie twijfelt, staat gelijk aan het verlichten van pijn, het wegnemen van angst en vrees die bij twijfel samengaan. Raad geven aan anderen kan maar als we ons laten raken door anderen en door de Heilige Geest die ons hart verlicht en er raad schenkt. Afgelopen zondag klonk zo ook in het evangelie uit de mond van de apostelen. Toen zeiden ze tot elkaar: 'Brandde ons hart niet in ons, terwijl Hij onderweg met ons sprak en ons de Schriften ontsloot?'(Lc24,32) Raad geven is een gebaar van liefde naar die mens toe.
Iedereen kan er zich toe inzetten, om raad te geven, zelfs in tijden van corona. Want het diepste onderricht, de schoonste raad die we mogen verspreiden, het beste middel om uit twijfel uit te raken, is de liefde van God, die ons allen draagt.
Om hiertoe steeds opnieuw in staat te zijn kunnen en mogen we bidden. We mogen bidden met de gekende gebeden, zoals ons die ooit voorgebeden werden, alsook met de eigen woorden en in de stilte van ons hart. Door gebed scheppen we de ruimte waarin de Geest kan komen om ons op dat ogenblik te helpen.
Wie de gave van de raad toelaat in zijn hart en ernaar luistert zal ontdekken dat zijn woorden een andere dimensie mogen krijgen. Het woord van de Geest maakt als het ware de binnenkant uit van de woorden van mensen die in de naam van God spreken of met heel hun menselijk geloof Gods gave beantwoorden.
Maakt u echter, wanneer men u overlevert niet bezorgd over het hoe of wat van uw spreken: op dat ogenblik zal u worden ingegeven wat gij moet zeggen. Want niet gij zijt het die spreekt, maar door u spreekt dan de Geest van uw Vader.
Weest niet bezorgd hoe of wat ge spreken zult; want het zal u in dat uur gegeven worden wat ge spreken moet; want niet gijzelf zijt het die dan spreekt, neen, het is de geestesadem van uw vader die in u spreekt. (Mt.10;19-20)
Want wie rust zoekt en te rade gaat bij de Heer zal het daar mogen ontvangen. Het is de Geest die ons raad geeft, maar ook wij moeten ruimte maken voor de Geest zodat Hij ons kan raad geven.
Heilige Geest,geef mij het geloof, dat mij bevrijdtvan vertwijfeling,ziekelijk verlangen en zonde geef mij liefde tot God en de mensen,een liefde, die alle haat en bitterheid uitbant.Geef mij de hoop, die mij bevrijdtvan vrees en moedeloosheid.
Uit het morgengebed van Dietrich Bonhoeffer
Ik wil u oproepen om even stil te staan bij de mooiste raad, of de meest rakende die u kreeg of vooruit hielp. Hou die even in gedachten de volgende maal iemand u om raad vraagt en koester hem. Hoe groots of banaal hij kan zijn. Hij maakte voor u een wezenlijk verschil. Wie dat wil kan die sturen naar jefvdg@hotmail.com en die wordt dan, als men dat wenst, gedeeld.
Jef Van der Gucht
Ontdek ook de andere gaven van de Heilige Geest
