Priester-student Didier stelt zich voor...
Wij hebben alleen een open oor nodig en ook de bereidheid om naar Gods woord te luisteren en het te begrijpen. Jezus roept ons via de leerlingen op, om zijn navolgers te worden. Om net als zij op weg te gaan, het koninkrijk van God binnen te gaan, het evangelie te verkondigen en zo ook zelf leerlingen te maken. Dit moeten wij blijven doen in het vertrouwen dat hij elke dag met ons is, tot aan de voltooiing van de wereld.
Ik ben Didier-Enock Dibé Togoulaba (34), afkomstig uit Togo (Kara) West-Afrika waar het geloof voor de meeste mensen een grote rol speelt. De godsdienst maakt de kloof tussen de verschillende bevolkingsgroepen kleiner en is voor veel mensen een steunpilaar in hun leven. Als christenen geloven wij dat God aanwezig is in de wereld en in ons leven. Wij geloven dat Hij elke mens roept om te groeien in liefde, om waardevol te zijn in een leven van dienstbaarheid in het huwelijk of in het celibaat of als religieus of priester. Als oudste van de vier kinderen ben ik in een christelijke familie opgegroeid. Zoals veel leeftijdsgenoten was ik heel actief op de parochie. Ik was lid van verschillende christelijke bewegingen, onder andere het Legioen van Maria en de vereniging van katholieke studenten.
Als seminarist, kandidaat-priester, wil ik vooraal nog dieper in de Vlaamse cultuur ingewijd worden. Als ik me niet vergis, hangen cultuur en geloof samen. Ik wil met u samen hier, vandaag, morgen en voordurend de weg naar de Goede Herder leren bewandelen. Ik wil nog leren groeien tussen de mensen en met de mensen. Volgens mij is dit reeds eeuwen de vorm van missionneren, want je leert de taal en de cultuur van de ander om beter met hem te communiceren. Soms wordt het moeilijk als je mensen tegenkomt die niet openstaan voor het geloof of jezelf niet willen zien of accepteren. Het vraagt een inspanning. Maar het wordt ook en vooral een verrijking voor elkaar dankzij de verschillen en onze talenten. Het vraagt om te durven geloven in Hem (God) die roept en op Hem vertrouwen. Wat voor mij belangrijk is, is de juiste manier zoeken om met mensen mee te gaan, een goede mens te zijn en te worden, opzoek te gaan naar jongeren en nieuwe plekken die onze generatie nodig heeft voor vandaag en ook voor de toekomstige generaties. Dit doe je natuurlijk niet zonder God en de hulp uw medemens.
Ik zal de stagiair van pastoor Alexander en ook jullie stagiair zijn gedurende de periode die voorzien is. Corrigeer mij wanneer ik mij vergis. Toon mij de goede weg als ik een fout maak. Spreek mij aan als jullie een suggessie hebben. Want jullie handen zullen tijdens mijn stageperiode het symbool zijn en worden, de handen die mij steunen, mij begeleiden en elke dag op de het goede pad proberen te leiden. Ze zullen de handen zijn die mij strelen, verlichten maar ook corrigeren, aantrekken en vormen naar het beeld van Jezus. Het zijn de handen die vol zijn maar altijd open gastvrij en vergevend. Deze handen zijn jullie, toekomstige vrienden uit Ninove, mijn begeleiders, het onbekende veranderd in gebed.
Tot nu toe heb ik geen spijt van mijn keuze als seminarist want ik ervaar dat de Heer met mij is en zal zijn in de goede en minder goede momenten. Zoals een kind dat op zijn ouders vertrouwt, zo vertrouw ik heel mijn leven aan de Heer toe samen met jullie. Laten we ervaren dat elke dag iets goed kan brengen en dat zal genoeg zijn als wij op de Heer vertrouwen. Daarbij heb ik zeker uw steun, die van mijn familie, vrienden en mijn begeleiders nodig. Zeker niet minder belangrijk zijn jullie steun en gebeden. Ik ben denkbaar dat ik hierop mag vertrouwen.
Didier
Priester in spe Didier (34) loopt twee jaar stage in Ninove, na loopbaan van verpleger over boekhouder tot filosoof: “Priester worden is mijn eindstation” - artikel Het Laatste Nieuws
