De ochtend begon met een steile beklimming om naar het 'rise-up' moment (catechese) te gaan. We koppelden het verhaal van Maria, die met spoed naar Elisabeth vertrok, met het thema integrale ecologie, en gingen daarover met elkaar in gesprek. Ook volgde daarop een eucharistieviering met vele jonge mensen van Vlaanderen.
Nadien gingen we met de tram naar het centrum en aten daar dan ook een hapje. Daarna reisden we verder naar de ontmoeting met alle Belgen die hier op de wereldjongerendagen zijn. Er werd gedanst, gevierd en met vlaggen gezwaaid!
Ik sprak ook met iemand van mijn groep die afkomstig is van Burundi. Ze is vier jaar in België en gaat naar het 6e middelbaar. Ik ging vandaag met haar in gesprek over het verschil van eucharistie vieren. Ze vertelde me dat ze wel wat een cultuurschok had toen ze de eerste keer een viering meemaakte in België. Ze merkte meteen op dat de gemiddelde leeftijd in de kerken hier wat ouder is, terwijl in Burundi de hele familie van jong tot oud meegaat. Ook vond ze de mis hier wat rustig. In Burundi was de eucharistieviering echt een viering, een feest van het geloof, en dat mist ze soms wel eens. Voor haar doet het dus zeker deugd om nog andere jonge gelovigen te ontmoeten.
Femke sprak gisteren al over de eucharistieviering van dinsdagavond waarop duizenden mensen aanwezig waren. Dit was voor mij zeer indrukwekkend. Al die jonge mensen die samen vieren en geloven! Er was ook een enorm koor dat als engelen klonk! Samen het Onze Vader bidden met duizenden, elk in zijn eigen taal. Wat een moment!
Vele groetjes van Louise, en ook van Servaes en Femke natuurlijk!
