Met het evangelie van vandaag sluiten we met het feest van Pinksteren de Paastijd af, hoewel we eigenlijk ook kunnen zeggen dat we de Paastijd voorgoed openbreken door, en met, de Heilige Geest die ons vervult. Heel de Paastijd door kregen we evangelies die ons iets meer vertelden over wie Jezus was, van de goede herder tot de wijnstok en hoe wij daarbij aansloten, meer nog werd ons gevraagd om verbonden te blijven met Hem.
Ook de Heilige Geest werd ons de afgelopen weken al subtiel voorgesteld en vandaag wordt hij verder uitgelegd, beetje bij beetje. Hij wordt de Geest der Waarheid genoemd die de leerlingen zal sterken alsook de leraar die tot volle waarheid voert, maar eerst wordt hij de Helper genoemd, de Parakleet, in sommige vertalingen ook wel de grote Troosttoeroeper genoemd, die de apostelen zal helpen. Hij zal hen bijstaan, aanvuren en hen helpen om beter te begrijpen wat hen overkomen is, om verder te groeien in geloof. Het is echter geen vrijblijvende hulp en verduidelijking. Jezus spoort zijn apostelen immers aan om getuigenis te gaan afleggen van hetgeen ze hebben ervaren, de Heilige Geest zal hen daarin bijstaan. Zo wordt iets meer van de relatie tussen God als Vader, Zoon en Geest duidelijk. Moge die Heilige Geest hen aanvuren om uit te breken en om te gaan getuigen. Ook wij hebben bij tijden wel eens nood aan een aanmoediging om te spreken, om te getuigen.
We kennen bijna uit ons geheugen wat er dan op Pinksteren gebeurt en hoe het afgebeeld staat in vele schilderijen en tekeningen. Allen waren bijeen gekomen en hadden zich in een huis afgesloten van de wereld. Na dit heengaan van Jezus waren allen samengebleven, wat een tegenstelling met het gebeuren na het Laatste Avondmaal. Maar toch regeerde er weer een angst, een vrees en hadden ze zich afgesloten van de wereld, opgesloten in hun eigen wereld. Plots zwol de wind aan en verscheen er iets dat leek op vuur dat zich in tongen verdeelde en zich bij iedereen neerzette en hen aanvuurde, verlichtte en moed gaf om te spreken. Ze waren verlicht en traden naar buiten, uit de verborgenheid en duisternis, om iedereen te verhalen van de Blijde Boodschap.
Het kunstwerk dat ik u vandaag mag aanbieden leunt hier onwaarschijnlijk dicht bij aan. Het is een glasraam uit de kathedraal van Coventry, Engeland, van de hand van John Piper. De vorige kathedraal werd genadeloos verwoest door de hevige bombardementen op Londen in 1940, samen met een groot deel van Coventry. De restanten van de oorspronkelijke kathedraal staan er nog steeds en dienen vandaag als voorplein voor deze modernistische nieuwbouw waarvan de eerste steenlegging dateert van 1956. De oude wonden werden niet weggewist maar bleven als een duidelijk merkteken staan en zijn door grote glasramen vanuit de nieuwe ook zichtbaar.
In deze kathedraal staat in één wand dit grote glasraam dat ik u mag aanbieden.
Piper betoogde hiermee dat wat Romaans glas in lood eigenlijk doet, door gebruik van primaire kleurcontrasten, geometrische arrangement en de afwezigheid van duidelijke figuren het geheel een verheven kleurenbeeld geven dat een spel van licht en donker omvat.
De kleuren variëren in alle intensiteit tot een groot centraal alles verlichten licht dat benadrukt wordt door de kleuren errond. Het Licht dringt zo door de muren van de kathedraal binnen en kan zo iedereen die in de kathedraal is belichten, verlichten en in zijn kleurenpracht onthullen. Het is maar door het licht dat van buiten komt dat het geheel duidelijk wordt, dat alles in vuur en vlam wordt gezet. Dat is net als Pinksteren waarbij de Geest van buiten aan komt zetten en binnen alles in vuur en vlam lijkt te zetten. Het licht is bedoeld voor allen en allen hebben er deel aan. Net als de apostelen in alle talen spreken valt het licht hier in al zijn rijkdom en kleurschakeringen binnen om iedereen te raken en verrijken.
Het raam verlicht de grote massieve doopvont die uit één grote rots uit Bethlehem werd gehouwen. Het doet zo de dopeling, en allen die errond staan, baden in het licht.
En zo is de foto een heel mooi afsluiting van de Paastijd die we eigenlijk mogen zien als één vloeiende beweging vanaf de advent tot Pinksteren. Hier zitten zoveel verwijzingen in die het allemaal doen samenkomen. De rots uit Bethlehem, de geboortestad doet ons terugdenken aan Kerstmis. Het doopsel zelf doet ons denken aan Jezus doopsel in de Jordaan dat we vierden de zondag na Driekoningen, maar het doopsel is eigenlijk nog meer een paasgebeuren. Het is sterven en geboren worden in het eeuwig leven met en door Christus. Het verwijst dus ook naar Pasen! De zalving in het doopsel verwijst naar Jezus zalving tot priester, koning en profeet, en is een zalving met de Heilige Geest. Het licht dat dit geheel omstraalt doorheen het glasraam doet zijn licht schijnen op heel de weg die we met Pinksteren vieren. Het is zo geen einde, maar een hoogtepunt, een feestelijk licht dat hopelijk iedereen mag doordringen, verblijden en aanvuren. Het L(l)icht overwint niet alleen de duisternis, meer nog het breekt uit.
Jef
Andere artikelen "Kunst in de Paastijd"
