Tijdens de eerste module van de catechese willen we dit jaar laten zien wie Jezus is en hoe hij handelt. Dat doen we aan de hand van evangelieverhalen. Tijdens de laatste catechese via de parabel van de Barmhartige Samaritaan. Met een Godly Play verhaal werd de parabel vertelt. Na elke catechese zijn er enkele vraagjes die de communicanten samen met hun ouders bespreken. Nadien vragen we een werkje te maken over het verhaal, het mag iets creatiefs zijn of ze mogen iets schrijven of een filmpje maken. Het resultaat van de respons kan je bekijken op onze website. Over deze catechese heeft Gabriel een mooi verhaal geschreven die we met jullie willen delen.
De parabel van de barmhartige samaritaan gaat erover dat we onze naaste moeten helpen.
Wie was "de naaste" in het verhaal?
De naaste van de gewonde mens aan de kant van de weg was wel zeker de samaritaan, want hij heeft deze mens geholpen.
En wat als diegene die de gewonde reiziger vindt een kind is?
Misschien kan het kind 112 bellen, of hulp gaan halen? Kinderen kunnen ook hulp gaan halen wanneer ze iemand in nood vinden. In november van vorig jaar heeft mijn zus Emilia (die is 15 jaar) op de hoek van de straat een man gevonden plat op de grond die niet goed meer kon ademen. Ze is naar huis gegaan om hulp te gaan halen bij mama. Mama is dan snel naar de hoek van de straat gerend om te gaan kijken of die man hulp nodig had. De man sprak alleen Pools. Een zwarte mijnheer was blijven staan en had intussen al 112 gebeld. Mijn mama is dan met die zieke mijnheer blijven praten om hem gerust te stellen tot de ambulance is aangekomen. De ambulanciers konden geen Pools. Mama is dan gebleven om voor hen te vertalen. De man had hartproblemen en had een afspraak om geopereerd te worden in het ziekenhuis. Hij wilde niet mee met de ambulance, maar hij lag op de grond en kon niet meer opstaan. Mama heeft hem gerust gesteld en de ambulance heeft hem meegenomen. Het is goed dat mijn zus hulp is gaan halen, want niemand kon die arme mijnheer verstaan, en hij had dringend een dokter nodig.
Waaraan moest ik denken tijdens het verhaal?
Ik moest denken dat zoiets vandaag ook nog kan gebeuren: dat een persoon door slechte mensen wordt aangevallen en bestolen en bijna vermoord.
Ik moest ook denken wat ik zelf zou doen als ik die persoon zou vinden aan de kant van de weg. Gelukkig heeft mijn mama mij voor we vertrokken zijn naar Amerika meegenomen naar een EHBO cursus.
Ik heb daar geleerd hoe je iemand kan reanimeren door mond op mond beademing, en wat te doen als iemand zich verbrandt, wat als iemand een open wonde heeft en wat je moet doen wanneer iemand flauw valt en veel meer.
Verder moest ik ook denken aan wat mijn grote zus meegemaakt heeft vorige maand in de buurt van Montgomery. Mijn zus is 17, dus al bijna volwassen. Ze was aan het joggen. Ze heeft een mevrouw gezien die van een brug wilde springen onder de auto's. Ze is ernaartoe gelopen en heeft 112 gebeld met haar GSM, en ze heeft met de mevrouw gepraat tot de politie en de ambulance aangekomen zijn. Het duurde best lang tot er hulp kwam, dus mijn zus is snel naar een politieauto gerend die aan de overkant van het ronde punt stond om hulp te gaan halen.
Mijn zus had de keuze: in een grote boog om die mevrouw heen lopen of ernaartoe lopen en helpen. Ik vind dat best wel knap, wat mijn zus gedaan heeft, want ze moet toch wel bang geweest zijn.
Wat zou ik kiezen, als ik iemand zou vinden op de grond die hulp nodig heeft?
Ik zou mama gaan halen, of 112 bellen en wachten tot de ambulance komt. Ik wilde die EHBO cursus eigenlijk helemaal niet doen, maar nu ben ik toch blij dat ik die gedaan heb, want ik ben minder bang om te helpen. Voor mijn zussen is die cursus alvast meteen van pas gekomen, twee keer zelfs.
Gabriel Tereszkiewicz
Dank je wel Gabriel voor jouw antwoord op het verhaal van de Barmhartige Samaritaan.
Pastor Mariette
