Een naam die je zeker al hebt gehoord. Een gezicht dat u wel bekend voorkomt. Maar de meesten onder ons hebben er geen idee van hoeveel taken hij voor onze gemeenschap ter harte neemt. We hadden hem al veel vroeger aan u moeten voorstellen, dat is het eerste wat bij me opkomt na ons gesprek… François Vanbellingen.
U woont dichtbij de kerk van Sint-Vincentius maar is u ook in Evere geboren?
François Vanbellingen: ik ben niet in Evere geboren en toch ben ik een 100 % Everenaar. Mijn ouders en al mijn grootouders zijn van Evere. Maar net voor mijn geboorte in 1941 zijn mijn ouders door omstandigheden naar Laken gaan wonen en dus ben ik in Brussel geboren. 18 maanden later kwamen ze terug naar Evere. Voor de rest van mijn leven heb ik in Evere gewoond. Enige uitzondering: anderhalf jaar woonde ik bij mijn schoonouders in Antwerpen omdat ons appartement nog niet klaar was.
Mijn grootouders aan moeders kant waren witloofkwekers. Mijn grootmoeder aan vaders kant én haar zuster waren, de familie Sach, waren vroedvrouwen. Zowat alle kinderen die in Evere thuis geboren werden voor de tweede wereldoorlog en tot ongeveer 1960, hebben zij op de wereld gezet.
Komt u uit een groot gezin en wat zijn uw herinneringen aan uw kinder- en jeugdjaren?
FV: ik heb een broer en een zus. De kleuterschool volgde ik bij de zusters in de Goede Herderstraat en de lagere school liep ik op Helmet in de gemeenteschool. Voor het middelbaar ben ik naar het Koninklijk Atheneum in de Moutstraat getrokken.
Evere was in mijn kindertijd nog heel landelijk, volop witloofteelt. Als tiener heb ik veel meegeholpen want witloof kweken is heel arbeidsintensief. De hele familie werd opgetrommeld om wortels uit te trekken. Als het veel had geregend was dat zwaar werk, ploeteren in de modder en de hele tijd gebukt staan.
Mijn communie heb ik gedaan in de Onze Lieve Vrouwkerk. De voorbereidende catechese was in die tijd in de Kring of in de pastorie vlakbij de kerk. Dat was begin jaren vijftig. De pastoor had toen nog twee onderpastoors.
Na uw schooltijd heeft u werk gezocht?
FV: ik ben onmiddellijk gaan werken maar ik ben niet gestopt met studeren. In avondschool heb ik nog zeven jaar boekhouding en fiscaliteit gevolgd ; ook Frans en Engels heb ik via avondonderwijs bij gestudeerd. Eerst werkte ik in een wisselkantoor, vlakbij de Beurs, boven de Falstaff. Daar was ik toen de enige Nederlandstalige en zorgde vooral voor de contacten met de bank. Enkele maanden later ben ik begonnen bij Sabena in Zaventem. Ik heb er mijn hele carrière,van 1960 tot 2001 gewerkt in verschillende functies allemaal in de administratie zowel lokaal als internationaal. Dat bijstuderen was nodig want de wetgeving zowel fiscaal als op sociaal vlak verandert voortdurend. Als accountant moet je ook ieder jaar bewijzen dat je bijscholing volgt.
U is getrouwd en heeft een gezin?
FV: ik heb mijn vrouw leren kennen in Vilvoorde. Haar ouders waren van Antwerpen en werkten als binnenschippers. We zijn in Antwerpen getrouwd en hebben een zoon die in Haren woont. Onze kleindochter is drie jaar en zit in de eerste kleuterklas. We gaan ze één keer per week op school afhalen én ze brengt leven in huis!
Het is vooral dankzij de steun van mijn echtgenote dat ik dat allemaal kan doen want met alle vrijwilligerswerk ben ik vele dagen bezig, heb ik een goed gevulde agenda, vele avonden met vergaderingen ook.
U is ook al vrij vroeg als vrijwilliger aan de slag gegaan?
FV: de eerste die mij hebben aangesproken was de wielerploeg ‘Evere Kerkhoek Sportief’, de ploeg waar Eddy Merckx is begonnen. Het was een jeugdploeg en tot 1990 organiseerden ze wedstrijden. Maar het werd moeilijker omdat er minder jonge renners bij kwamen én ook omdat het heel omslachtig werd om in het Brusselse wielerwedstrijden te organiseren door het drukkere verkeer. Bussen moesten omgeleid worden…
Wat was dan precies uw taak?
FV: vooral hun financiën beheren. Dat is eigenlijk een constante doorheen al mijn vrijwilligerswerk dat ik heb gedaan en nog doe. In 1994 is de vroegere pastoor Karel Van Deun mij komen vragen om lid van de Kerkfabriek te worden. Al bij de eerste vergadering werd ik penningmeester want de vorige had zijn ontslag gegeven.
Enkele jaren later ben ik ook in de vzw Parochiale Werken van het dekenaat gerold. De dekenaten werden groter en Michel De Wever heeft me gevraagd in de Raad van Bestuur van het dekenaat te komen. Degene die de boekhouding deed is ziek geworden en ik heb dat overgenomen.
De wetgeving op de vzw’s, ook die van de parochiale werken, is veranderd ; we moesten een dubbele boekhouding bij houden. In 2004 hebben we een boekhoudingspakket aangekocht. Iedere Pastorale Eenheid heeft nu zijn pakket. Op het einde van het jaar moet dat geconsolideerd worden, dus alles moet samengevoegd worden. Dat is ook deel van mijn vrijwilligerswerk. En er is ook de juridische kant want een vzw moet een balans neerleggen.
Niet alleen voor de parochie ook in het verenigingsleven ben u actief.
FV: ja, ik ben lid van het Davidsfonds Evere/Haren en maak deel uit van het bestuur. Voor het DF gewest Brussel doe ik ook de boekhouding.
Hoe ziet u de toekomst van de parochie vanuit uw taak als vrijwilliger?
FV: de parochies zullen ongetwijfeld verder werken maar ik ben realist, zit niet op een roze wolk. Er stellen zich problemen in de pastorale eenheden. Men zal veel moeten investeren in mensen én in tijd om alles op het goede spoor te houden. Jongeren willen andere accenten leggen. Ouderen die al 30 jaar taken op zich nemen, voelen het aan als, ze komen mij buitengooien. Er is dus een menselijke weerstand, heel begrijpelijk. Twee tips: pastorale eenheden moeten budgetten opmaken. Ze moeten zich afvragen wat willen we volgend jaar doen en wat gaat dat kosten. En als tweede tip: communiceren. In de pastorale eenheid Kerkebeek bijvoorbeeld publiceren ze een financieel verslag. Daaruit blijkt dat ze ongeveer 2 euro per parochiaan nodig hebben om te kunnen overleven. Ze hebben een oproep gedaan voor een permanente opdracht. Zo werk je ook aan de toekomst van de parochiepastoraal.
Beste mr. Vanbellingen, een dubbele dankuwel! In de eerste plaats voor uw inzet als vrijwilliger maar ook en vooral voor het inzicht dat u hebt meegegeven om onze pastorale eenheden ook op financieel vlak een mooie toekomst te geven.
Ria V.A.
