Een gedreven koppel. Dat is de belangrijkste indruk die ik overhoud aan het gesprek met Harry en Chris uit Haren. Het interview vond plaats in het café van het Gemeenschapscentrum Everna op een van die hele zwoele dagen aan het begin van de zomervakantie. Volledig zijn is deze keer onmogelijk want daarvoor zou ik meer dan een pagina nodig hebben...
Zijn jullie geboren Brusselaars?
Harry: ik ben geboren in Schaarbeek in 1955 maar ik heb altijd in de Verdunstraat in Haren gewoond. Mijn moeder was afkomstig van Evere, mijn vader was een geboren Harenaar. Ik heb nog één broer, Piet.
Chris: ik ben geboren in Tienen in 1954. We zijn met 6 kinderen, vier meisjes en twee jongens. Toen ik 9 jaar was, zijn we naar Haren verhuisd. Mijn vader was treinbestuurder en moest alle dagen naar Brussel trekken. Op een dag had hij een mooi stuk grond gezien in Haren. Voor mij was het een hele stap. Ik vond de verhuis heel erg. Wij spraken AN (Algemeen Nederlands) en voor de mensen van Haren kwamen wij precies van een andere planeet. Er was wel één groot voordeel : in 1963 was Haren nog heel groen. Het deed mij denken aan Attenrode waar mijn grootouders woonden en waar ik graag ging spelen. Maar er is veel groen weggenomen in Haren. Het is een ‘betonnen’ gemeente geworden.
Wat zijn jullie herinneringen aan de schooltijd?
Harry: ik ben in Haren naar school geweest, de basisschool, nu Kameleon. Toen waren de klassen nog gescheiden: jongens en meisjes apart. In de jongensschool waren er vooral ‘meesters’. Er was maar één juf, juf Verbruggen. Ze gaf les in het 1e leerjaar. Het was een strenge juf maar als we ons best deden, kregen we als beloning een snoepje.
Chris: ik ben naar de vrije basisschool geweest bij de zusters. We zaten op houten banken. Er zaten wel 20 kinderen in de klas, soms zelfs meer want Haren telde veel grote gezinnen, toen overwegend Nederlandstalig. 95 % van de bevolking van Haren was toen nog Nederlandssprekend.
En jullie jeugdjaren in Haren?
Chris: we zijn allebei in de Chiro geweest. Vijf van de zes kinderen bij ons thuis waren bij de Chiro.
Harry: er was ook een voetbalclub. Op zondag was die soms spelbreker voor de Chiro want de jongens gingen voetballen. Ik heb hier in de kerk mijn eerste en mijn plechtige communie gedaan. Er was ook een fanfare én een harmonie. De meesten volgden eerst hier muziekles en gingen daarna naar de muziekacademie in Schaarbeek.
Wellicht hebben jullie veel zien veranderen in Haren…
Harry: de échte (oorspronkelijke?) bevolking ontvlucht Haren. Een groot deel van de bouwgronden wordt ingepalmd door grote bedrijven zoals de MIVB, de spoorwegen, Eurocontrol, NATO. Daardoor verdwijnt de identiteit van het vroegere Haren. Brussel-stad doet daar volop aan mee om Haren vol te bouwen met sociale woningen. Dat is niet verkeerd maar de aanpak is niet goed omdat de nieuwe bewoners van andere origine te veel samenwonen en er geen mix is van verschillende nationaliteiten. Er zijn ook goede voorbeelden zoals het bouwproject van Matexi waar er wel diversiteit is zowel qua bewoners en er ook een combinatie is van woningen én appartementen.
Is er dan geen inspraak geweest van de bewoners van Haren?
Chris: Harry is rond geweest met petities en we hebben vergaderingen georganiseerd. We zijn naar de overlegcommissie geweest maar er wordt niet écht naar de bewoners geluisterd. Er is maar één winkel in Haren. We wilden graag een warenhuis dichtbij maar dat is door de overheid geweigerd omdat het te veel verkeer zou meebrengen maar nu zal er een nieuwe gevangenis komen. Dat zal nog meer verkeer veroorzaken!
We vragen ook al lang om in Haren een rustoord te bouwen zodat de oudere bewoners in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen. Een privévoorstel is afgewezen.
Jullie zijn heel actief in het verenigingsleven…
Harry: vooral in de KWB en de fietsclub. Maar de ‘grote vijver’ is erg klein geworden want we vissen vaak in dezelfde vijver. Het zijn dus vaak dezelfde mensen die lid zijn van verschillende verenigingen. We organiseren ongeveer 24 activiteiten per werkjaar. Dat is heel ruim: uitstappen, paaseierenraap, Sint op bezoek, knutselen met de school en met de Ark, het dagverblijf voor mensen met een mentale beperking. Zo hebben we samen van oude paletten nestkastjes en voederhuisjes gemaakt en ook wafels gebakken. Er is ook een kaartersclub en een breicafé.
Chris: het breicafé heeft iedere donderdag plaats in De Linde van 19 uur tot 21.30 uur en is gratis, behalve als we workshops organiseren, dan vragen we een bijdrage. Vorig jaar hebben we een puntsjaal gemaakt en een ‘bernadette’, dat is een gebreide gilet zonder knopen.
Harry: het voorbije jaar hebben we ook een workshop ‘fiets herstellen’ georganiseerd. In samenwerking met het GC De Linde verzorgen we ieder jaar de ‘wei’feesten. Vroeger was dat op een weide (vandaar de naam), nu is dat in het dorp en het park naast De Linde. We maken ook ieder jaar een uitstap in binnen- én in buitenland. Dit jaar zijn we vier dagen naar Dijon getrokken. We organiseren alles zelf en tegen democratische prijzen.
Beste Harry en Chris, bedankt voor jullie verhaal en jullie grote engagement in Haren! Doe zo verder!
Ria
